Η Πρέμιερ Λιγκ σε Μια Ιδιαίτερη Κατάσταση
Η Πρέμιερ Λιγκ βρίσκεται σε μια παράξενη κατάσταση, και αυτή η ιδιαιτερότητα θα μπορούσε να την κάνει μία από τις πιο δραστήριες καλοκαιρινές περιόδους μεταγραφών εδώ και πολύ καιρό.
Ας δούμε την κύρια επιτυχία της σεζόν: η Λίβερπουλ κέρδισε το πρωτάθλημα, αλλά έχει και πολλά χρήματα να ξοδέψει, καθώς και μια ομάδα γεμάτη παίκτες σε καλή ηλικία, τους οποίους θα ήταν πρόθυμοι να αποδεσμεύσουν για την κατάλληλη προσφορά. Επίσης, χρειάζονται να αντικαταστήσουν ίσως τον καλύτερο επιθετικό μπακ που έχει δει ποτέ το άθλημα.
Στους υπόλοιπους λεγόμενους "Μεγάλους Έξι (Συν Νιούκασλ)" — τις ομάδες με τα βαθύτερα πορτοφόλια της Λιγκ — σχεδόν όλοι είχαν μια απογοητευτική σεζόν.
Η Μάντσεστερ Σίτι κατέρρευσε και χρειάζεται να ανανεώσει ένα ρόστερ που έχει περάσει την ημερομηνία λήξης του. Παρά την κατάρρευση της Σίτι, η Άρσεναλ τερμάτισε δεύτερη για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, αλλά ήταν πιο κοντά στο να βρεθεί στο Γιουρόπα Λιγκ παρά στο να κερδίσει τον τίτλο. Η Νιούκασλ επιστρέφει στο Champions League, αλλά χρειάζεται να βελτιώσει την ομάδα της για να ανταγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο. Η Τσέλσι, από την άλλη, είναι αποφασισμένη να ξοδέψει, ανεξαρτήτως της απόδοσης της ομάδας. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ τερμάτισαν και οι δύο στο κάτω μισό της βαθμολογίας, παρά τα ετήσια έσοδα που είναι μεταξύ των 10 μεγαλύτερων στον παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Σχεδόν όλες οι μεγαλύτερες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ θα πρέπει να είναι — και χρειάζεται να είναι — δραστήριες στην αγορά μεταγραφών αυτό το καλοκαίρι. Πριν από την επίσημη έναρξη του καλοκαιρινού παραθύρου, ας δούμε τις μεγαλύτερες ανάγκες όλων των επτά μεγάλων ομάδων.
Λίβερπουλ: Τουλάχιστον ένας μπακ
Δεν είναι μόνο ότι η Λίβερπουλ μπορεί να χρειαστεί να αντικαταστήσει τον καλύτερο επιθετικό δεξί μπακ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Ίσως χρειαστεί να αντικαταστήσει και τον καλύτερο επιθετικό αριστερό μπακ.
Κανένας μπακ στην Πρέμιερ Λιγκ δεν έχει περισσότερες ασίστ από τον δεξί μπακ Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ. Και ο μόνος μπακ που έχει περισσότερες ασίστ από τον αριστερό μπακ Άντριου Ρόμπερτσον είναι ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ. Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ φημολογείται ότι πηγαίνει στη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ οι καλύτερες χρονιές του Ρόμπερτσον είναι πλέον πίσω του.
Παρά μια φανταστική σεζόν για τη Λίβερπουλ, ο Ρόμπερτσον αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Έχασε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα από τον Κώστα Τσιμίκα και η επιθετική του απόδοση μειώθηκε ενώ οι αμυντικές του δυσκολίες αυξήθηκαν. Ανάμεσα στους 11 πιο χρησιμοποιούμενους παίκτες της Λίβερπουλ, είναι ο μόνος που θα μπορούσε προφανώς να αναβαθμιστεί μέσω εξωτερικής μεταγραφής. Επιπλέον, θα είναι 31 στην αρχή της επόμενης σεζόν — μια ηλικία που οι παίκτες συνήθως δεν βελτιώνονται ή ακόμα και σταματούν την πτώση τους.
Στη θέση του δεξιού μπακ, οι υπεύθυνοι της ομάδας μάλλον θα ήθελαν να αισθάνονται άνετα με τον 21χρονο Κόνορ Μπράντλι, έναν εξαιρετικό αθλητή που μπορεί να κινείται γρήγορα όπως ο Ρόμπερτσον. Ωστόσο, ο Μπράντλι έχει δυσκολευτεί να παραμείνει υγιής κατά τη διάρκεια της καριέρας του, και η εξάρτηση από αυτόν ως βασικό δεν είναι ρίσκο που χρειάζεται να πάρει η ομάδα.
Αντίθετα, αυτό που φαίνεται πιο πιθανό είναι ότι η Λίβερπουλ θα προσπαθήσει να ισορροπήσει και τις δύο πλευρές με προφίλ παικτών που συνήθως υπογράφουν: έναν αθλητή που κινείται γρήγορα από τη μία πλευρά και έναν παίκτη που ελέγχει το παιχνίδι από την άλλη. Η αγορά πιθανότατα θα καθορίσει ποια πλευρά θα αποκτήσει ποιον παίκτη. (Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι "Κόκκινοι" είναι κοντά στην επιβεβαίωση μεταγραφής του Ιερεμία Φρίμππονγκ από τη Μπάγερ Λεβερκούζεν ως αντικαταστάτη του Αλεξάντερ-Άρνολντ, ενώ έχουν επίσης συνδεθεί με τον Μίλος Κερκέζ της Μπόρνμουθ για να καλύψουν την ανάγκη στα αριστερά.)
Άρσεναλ: Ένας σκοπευτής
Εκτός από τους τραυματισμούς και τις κόκκινες κάρτες, η κύρια διαφορά μεταξύ Λίβερπουλ και Άρσεναλ την περασμένη σεζόν ήταν απλή: οι σουτ.
Μερικά από αυτά είναι τακτικής φύσης, αλλά περισσότερα φαίνεται να σχετίζονται με το προσωπικό. Η Λίβερπουλ έχει μια ομάδα γεμάτη δυναμικούς, κάθετους παίκτες που μπορούν να σπρώξουν την μπάλα γρήγορα προς το γκολ και να δημιουργήσουν χώρο για σουτ. Οι Ντιόγκο Ζότα, Μοχάμεντ Σαλάχ, Λουίς Ντίαζ, Κόντι Γκάκπο και Ντομίνικ Σζομποσλάι κατατάχθηκαν στους 40 κορυφαίους για σουτ ανά παιχνίδι μέχρι να κλείσει ο τίτλος της Λιγκ.
Η Άρσεναλ είχε μόλις τρεις παίκτες στους 40 κορυφαίους: τον Μπουκάγιο Σάκα, τον Λεάντρο Τρόσαρ και τον Κάι Χάβερτζ. Ο Τρόσαρ είναι πολύ μεγάλος για να στηριχθεί μια ομάδα με τις φιλοδοξίες της Άρσεναλ, ο Χάβερτζ έρχεται από σοβαρό τραυματισμό, και οι Χάβερτζ και Τρόσαρ είχαν χαμηλότερη απόδοση από τους τέσσερις επιθετικούς της Λίβερπουλ που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Αντί να εστιάσουν συγκεκριμένα σε έναν επιθετικό, όπως όλοι νομίζουν ότι θα έπρεπε, η Άρσεναλ χρειάζεται απλώς να βρει κάποιον — ίσως πολλούς — που μπορούν να αυξήσουν την ικανότητα της ομάδας να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ.
Νιούκασλ: Ένας ευρύς επιθετικός
Ενώ η σταθεροποίηση του επιθετικού Αλεξάντερ Ισάκ ως πραγματικού σούπερ σταρ και η συνεχής σούπερ σταρ του αμυντικού μέσου Μπρούνο Γκιμαράες ήταν οι κύριοι λόγοι που η Νιούκασλ επανέκτησε μια θέση στο Champions League αυτή τη σεζόν, η καριέρα του εξτρέμ Τζέικομπ Μέρφι δεν είναι πολύ πίσω.
Ο Μέρφι σημείωσε καριέρα ρεκόρ σε λεπτά, γκολ και ασίστ από τη δεξιά πτέρυγα αυτή τη σεζόν. Το ίδιο ισχύει και για τα αναμενόμενα γκολ, τις αναμενόμενες ασίστ, τα σουτ, τις πάσες στην περιοχή και τις ευκαιρίες που δημιούργησε. Με κάθε μέτρο, ο Μέρφι ήταν καλύτερος από ποτέ.
Και όμως!
Πρώτον, οι αριθμοί του σε αναμενόμενα γκολ και ασίστ ήταν πολύ κάτω από την πραγματική του απόδοση, οπότε θα πρέπει ήδη να περιμένουμε κάποια υποχώρηση εκεί καθώς αυτός και οι συμπαίκτες του θα μετατρέπουν τις ευκαιρίες τους σε πιο φυσιολογικό ρυθμό. Δεύτερον, θα είναι 30 στην αρχή της επόμενης σεζόν. Για αυτούς τους δύο λόγους, είναι απίθανο να ξανακάνει αυτό που έκανε φέτος — αυτή η σεζόν ήταν καθαρό κέρδος.
Με τα χρήματα που έρχονται από το Champions League, καθώς και τα χρήματα από τους πλουσιότερους ιδιοκτήτες όλων των επαγγελματικών σπορ, η Νιούκασλ θα πρέπει να μπορέσει να βρει έναν νεότερο επιθετικό επιπέδου Champions League για να αναλάβει τα λεπτά του Μέρφι ως βασικού. Επιπλέον, μεταφέροντας τον Μέρφι σε πιο ρόλο αναπληρωματικού, υπάρχει καλύτερη πιθανότητα να διατηρήσει κάποια από την αποτελεσματικότητα που είδαμε αυτή τη σεζόν.
Μάντσεστερ Σίτι: Ένας δημιουργικός μέσος
Αυτή ήταν — μακράν — η χειρότερη σεζόν του Κέβιν Ντε Μπρόινε στη Μάντσεστερ Σίτι. Συχνά φαινόταν σαν να είχε μια καταιγίδα να τον ακολουθεί πάνω κάτω στο γήπεδο, ρίχνοντας νερό στο κεφάλι του, αναγκάζοντάς τον να χτενίζει τα μαλλιά του πίσω.
Θυμάστε πώς ολόκληρα γήπεδα κρατούσαν την αναπνοή τους κάθε φορά που ετοιμαζόταν να εκτελέσει μια πάσα έξω από την περιοχή; Και, αυτό είναι το θέμα. Πρέπει να γυρίσετε πίσω στη μνήμη σας για να νιώσετε πώς ήταν γιατί σπάνια συνέβη αυτή τη σεζόν.
Η διαρκής μνήμη μου από την τελευταία σεζόν του Ντε Μπρόινε στη Σίτι — μια σύνθετη εικόνα που εκπροσωπεί ολόκληρη τη χρονιά — είναι να προετοιμάζεται να εκτελέσει μια καμπύλη πάσα προς το πίσω δοκάρι από τη δεξιά πλευρά, και αυτή είτε να φεύγει πολύ ψηλά για οποιονδήποτε επιθετικό που τρέχει είτε να καμπυλώνει υπερβολικά και να καταλήγει εκτός ορίων.
Ωστόσο, ακόμα και η χειρότερη σεζόν του καλύτερου μέσου στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ είναι ακόμα αρκετά καλή. Ο 33χρονος ήταν εύκολα ο πιο σημαντικός παίκτης της Σίτι για την προώθηση της μπάλας και τη δημιουργία ευκαιριών φέτος, παρά το γεγονός ότι έπαιξε με περιορισμένα λεπτά.
Στο παρελθόν, ο Ντε Μπρόινε ήταν ένας από τους παίκτες που επέτρεπαν στη Σίτι να παίζει με τόσο ανισόρροπο τρόπο. Δεν χρειάζονταν να δεσμεύσουν τόσους πολλούς επιθετικούς, διότι οι πάσες του Ντε Μπρόινε μπορούσαν να διασπάσουν τις άμυνες, και δεν χρειάζονταν να ρισκάρουν τόσο πολύ στην κατοχή, διότι πάλι, οι πάσες του Ντε Μπρόινε μπορούσαν να διασπάσουν τις άμυνες.
Ακόμα και αν ο Ντε Μπρόινε παρέμενε στην ομάδα, η Σίτι θα χρειαζόταν να βρει έναν άλλο παίκτη που θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Χωρίς αυτόν, γίνεται εύκολα προτεραιότητα Νο. 1 για αυτό το καλοκαίρι.
Τσέλσι: Καλύτεροι αμυντικοί
Για όλες τις συζητήσεις σχετικά με τις δυσκολίες του Κόλ Πάλμερ στο δεύτερο μισό της σεζόν και τους τραυματισμούς ή την αδυναμία του Νικολάς Τζάκσον να μετατρέπει σουτ σε γκολ, η επίθεση της Τσέλσι ήταν περισσότερη από ικανοποιητική φέτος. Σύμφωνα με τα αναμενόμενα γκολ, αυτή είναι μια επιθετική ομάδα επιπέδου τετράδας.
Αντίθετα, η άμυνα ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η Τσέλσι επέτρεψε μια συνδυασμένη ποσότητα και ποιότητα ευκαιριών που ισοδυναμεί με ομάδα που είναι στα όρια του Γιουρόπα Λιγκ αυτή τη σεζόν. Έχω μια θεωρία: οι περισσότερες από αυτές προέρχονται από έλλειψη ταλέντου στην άμυνα.
Αν και τουλάχιστον βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο τώρα, ο Μάρκ Κούκουρεγια φαίνεται να είναι ένας μπακ μέσου επιπέδου — ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Στη δεξιά πλευρά, ο Ρις Τζέιμς δεν έχει παρουσιαστεί ως ο παίκτης που θυμόμαστε από προηγούμενες σεζόν, και ο Μάλο Γκούστο έχασε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα από τον Τζέιμς.
Στο κέντρο της άμυνας, ο Λέβι Κόλγουιλ είναι ένας πολύ καλός πασέρ, αλλά έχει δυσκολευτεί χωρίς την μπάλα από τη στιγμή που ο Γουέσλι Φοφανά τραυματίστηκε σοβαρά. Δεδομένου ότι ο Φοφανά δεν έχει περάσει μια υγιή σεζόν από την περίοδο 2020-21, δεν μπορείς να περιμένεις ότι αυτός — ή η συνεργασία του με τον Κόλγουιλ — θα μπορεί να αγωνίζεται σταθερά.
Οι άλλοι κεντρικοί αμυντικοί: ο Τόσιν Αδαραμπιόγιο ήταν μια υπογραφή βάθους από την Φούλαμ, ο Τρέβο Τσάλομπα ήταν μια επείγουσα δανεική επιστροφή από την Κρίσταλ Πάλας, ο Μπενουά Μπαδιασίλ δεν παίζει, και ο Άξελ Ντισάσι δανείστηκε… σε άμεσο ανταγωνιστή για μια θέση στο Champions League.
Θα μπορέσει η ιδιοκτησία της Τσέλσι να αποφύγει την αναζήτηση του πιο λαμπερού νέου επιθετικού και να επενδύσει σε παίκτες που θα βελτιώσουν την άμυνα της ομάδας; Ή θα πουλήσουν, δεν ξέρω, κάπως το φαινόμενο του χόρτου στο Στάμφορντ Μπριτζ στην ίδια τους την εταιρεία και θα επενδύσουν αυτά τα χρήματα στον πιο διάσημο παίκτη που είναι διαθέσιμος;
Τότεναμ: Ένας μέσος που μπορεί να πασάρει
Κά somehow, κάθε μέσος στην Τότεναμ είναι ο ίδιος παίκτης: ικανοί να κερδίζουν την μπάλα, αρκετά καλοί ως μεταφορείς της μπάλας, και απολύτως απαράδεκτοι στις πάσες.
Αν αυτό ήταν μπέιζμπολ, όπου δεν έχει σημασία πώς οι παίκτες συνεισφέρουν αξία, αρκεί να συνεισφέρουν με κάποιο τρόπο, θα ήταν εντάξει. Αλλά στο ποδόσφαιρο, είναι πρόβλημα όταν κανένας από τους μέσους σου δεν μπορεί να πασάρει, αφού, καλά, η "πάσα" είναι το κύριο πράγμα που κάνει ένας μέσος.
Σύμφωνα με το μοντέλο DAVIES του Μάικλ Ιμπουργκίο, κανένας μέσος της Τότεναμ δεν κατατάσσεται στους 75 κορυφαίους της Πρέμιερ Λιγκ για την αξία που παρέχουν στην προετοιμασία πάσας. Και δεν είναι ότι αυτοί οι παίκτες είναι Ν’Γκόλο Καντέ χωρίς την μπάλα. Είναι όλοι ικανοί αμυντικοί, αλλά όχι τόσο καλοί εκτός κατοχής ώστε να αξίζει να καλύπτονται όλες οι αδυναμίες τους στην κατοχή.
Μπορείς, ίσως, να έχεις έναν ή δύο από αυτούς τους παίκτες στην μεσαία γραμμή σου. Δεν μπορείς να χτίσεις ολόκληρη την μεσαία γραμμή σου γύρω τους.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: … Κανείς πουθενά;
Αυτή η ομάδα είναι απαίσια — και δεν έχουν τις δικαιολογίες τραυματισμού που έχει η Τότεναμ.
Ο καλύτερος παίκτης τους είναι ο Μπρούνο Φερνάντες, ο οποίος γίνεται 31 τον Σεπτέμβριο. Έχουν υπογράψει μερικούς νεαρούς κεντρικούς αμυντικούς τα τελευταία χρόνια, αλλά πέρα από αυτό — στην πραγματικότητα, άφησε το. Ο Μπρούνο είναι αρκετά μεγάλος ώστε να χρειάζεται να αντικατασταθεί σύντομα, και κανένας από τους κεντρικούς αμυντικούς δεν έχει αποδώσει εξαιρετικά.
Η Γιουνάιτεντ θα μπορούσε να στοχεύσει παίκτες σε κυριολεκτικά κάθε θέση στο γήπεδο και ενδεχομένως να κάνει αυτή την ομάδα καλύτερη. Δεν φαινόταν πιθανό, αλλά κά somehow φαίνονται ακόμα πιο μακριά από τον τίτλο απ’ ότι όταν ο Έρικ τεν Χαγκ διαχειριζόταν την ομάδα και η οικογένεια Γκλέιζερ ήταν ακόμα στην εξουσία.
