Λουίς Ενρίκε: Μια Νέα Προσέγγιση στην PSG
Ο Λουίς Ενρίκε φαίνεται να είναι απογοητευμένος, αλλά, όπως πάντα, έχει ένα πονηρό χαμόγελο. Είναι οι πρώτες του εβδομάδες στην Παρί Σεν Ζερμέν, το φθινόπωρο του 2023, και προσπαθεί να εισάγει την ομάδα σε μια νέα προσέγγιση.
«Χάος», λέει, κουνώντας το κεφάλι του, καθώς ένας ακόμη αστέρας δυσκολεύεται να ακολουθήσει τις οδηγίες. «Αυτή τη στιγμή, είναι κάπως σοκαριστικό». Η μεγάλη αποστολή του Λουίς Ενρίκε είναι να επιβάλει τελικά μια σύγχρονη ιδεολογία στην PSG, το «θεωρητικό παιχνίδι» της Μπαρτσελόνα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι αυτό συγκρούεται με «το γαλλικό σχολείο», όπως το αποκαλεί ο αθλητικός διευθυντής της PSG, Λουίς Καμπός, αλλά και ότι έρχεται σε αντίθεση με ό,τι η PSG έχει εκπροσωπήσει τα τελευταία δέκα χρόνια.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο Καμπός παρακολουθούσε παράλογες προπονήσεις και στην πραγματικότητα γελούσε. Μπορούσε να γελά, γιατί έβλεπε τι πραγματικά συνέβαινε.
«Αν δεν κερδίσουμε φέτος, είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσουμε του χρόνου», δήλωσε ο Καμπός. Το Σάββατο στο Μόναχο, μπορεί να αποδειχθεί ότι έχει δίκιο. Πολλοί θα γιορτάσουν μια νίκη της PSG επί της Ίντερ Μιλάν, παρά την αμφιλεγόμενη ιδιοκτησία της γαλλικής ομάδας από το Κατάρ. Αυτή η υποστήριξη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον προπονητή. Στην πραγματικότητα, σχετίζεται και με τον προπονητή. Είναι σαν πολλές ερωτήσεις σχετικά με την PSG ως έργο «sportswashing» να έχουν ξεθωριάσει μπροστά στην επιθυμία του κοινού να πετύχει ο Λουίς Ενρίκε.
Πολλά από αυτά οφείλονται σε μια στιγμή που τώρα μοιράζεται με έντονη συγκίνηση όταν ο προπονητής απολαμβάνει κάποια δόξα.
Ο Λουίς Ενρίκε κάθεται στο προπονητικό κέντρο της PSG και συζητά για την «καταιγιστική, υπέροχη» νεαρή κόρη του, Ξάνα. Το 2019, διαγνώστηκε με οστεοσάρκωμα, μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών. Δυστυχώς, απεβίωσε λίγους μήνες αργότερα, σε ηλικία εννέα ετών.
Δεδομένου ότι είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ έντονος σε όλα τα θέματα του ποδοσφαίρου, θα ήταν εύκολο να καταλάβει κανείς αν ο Λουίς Ενρίκε ήταν θυμωμένος από την αδικία αυτή. Αυτό δεν ισχύει. Αυτό που είναι τόσο συγκινητικό στη σκηνή είναι ότι κοιτάει μόνο το καλό.
«Η κόρη μου ήρθε να ζήσει μαζί μας για εννέα υπέροχα χρόνια. Έχουμε χίλιες αναμνήσεις από αυτήν. Μπορείτε να ρωτήσετε αν θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό ή άτυχο. Θεωρώ ότι ήμουν τυχερός. Πολύ τυχερός».
Μια από αυτές τις αναμνήσεις ήταν ακριβώς πριν από δέκα χρόνια, σε έναν ακόμη τελικό Champions League στη Γερμανία, όταν ο Λουίς Ενρίκε κέρδισε το μοναδικό του μετάλλιο μέχρι στιγμής με την Μπαρτσελόνα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου.
«Έχω μια καταπληκτική φωτογραφία της που φυτεύει μια σημαία της Μπαρτσελόνα στο γήπεδο», είπε τον Ιανουάριο. «Θέλω να μπορέσω να κάνω το ίδιο με μια σημαία της PSG. Η κόρη μου δεν θα είναι εκεί σωματικά, αλλά θα είναι εκεί πνευματικά, και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα».
Γίνεται πολύ δύσκολο να ζηλέψεις τη νίκη της ομάδας του. Αυτή η συναισθηματική ιστορία κέρδισε ανανεωμένη προσοχή λόγω του ντοκιμαντέρ *You Have No F** Idea*, από το οποίο προέρχεται αυτή η σκηνή.
Υπάρχουν αρκετές πτυχές στον τίτλο, δεδομένου ότι μπορεί να αναφέρεται σε όσα λέει ο Λουίς Ενρίκε στους ανθρώπους (ιδίως στα ΜΜΕ), σε όσα έχει εργαστεί, σε όσα έχει ζήσει και – το πιο σημαντικό – στην προσωπικότητά του.
Δεν είναι μόνο η μανία, όπως γελάει ο Καμπός. Μπορείς να δεις γιατί οι άνθρωποι αγαπούν τον Λουίς Ενρίκε, ακόμα και όταν τους τρελαίνει.
Οι παίκτες της PSG τον ακούνε τώρα γιατί, σύμφωνα με έναν εσωτερικό, «απλά δεν τον νοιάζει». Δεν έχει χρόνο για την εσωτερική πολιτική των αστέρων της PSG ή για τα διάφορα βάρη που είχε νιώσει η ομάδα, όπως το γεγονός ότι ο Νεϊμάρ και ο Κιλιάν Μπαπέ δεν είχαν κερδίσει ακόμα το Champions League.
Ο Λουίς Ενρίκε δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά. Μια νέα ομάδα παίζει χωρίς φόβο.
Η επιθετικότητα που έχει καθορίσει την καριέρα του Λουίς Ενρίκε είναι καλά γνωστή, από το θάρρος να αφήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης για την Μπαρτσελόνα ως παίκτης, μέχρι τη willingness να αντιμετωπίσει τον Λιονέλ Μέσι ως προπονητής.
Αυτό που ξεχωρίζει όταν βλέπεις τον Λουίς Ενρίκε από κοντά είναι η συναισθηματική ειλικρίνεια που ακούγεται καθώς μιλάει για την Ξάνα. Μπορεί να είναι μανιακός, αλλά είναι γνήσιος.
Με μια ιστορία από την σύντομη θητεία του στη Ρόμα, ο Λουίς Ενρίκε γέλασε όταν είδε τις επιλογές πρωινού για πρώτη φορά: κρουασάν γεμιστά με κρέμα και πλούσια καπουτσίνο. Εξαφανίστηκαν το επόμενο πρωί. «Το γαμήλιο πάρτι τελείωσε!».
Όταν του είπαν για έναν παίκτη που κρυβόταν πίσω από μια συνήθεια καπνίσματος, ο Λουίς Ενρίκε πήγε σε αυτόν. «Δεν θα ήθελες δωμάτιο μη καπνιστή τότε;» Η κριτική ενός συστήματος με τέσσερις επιθετικούς στην ήττα 4-1 από τη Νιούκαστλ έλαβε μια συνηθισμένη απάντηση. «Η δημοσιογραφία δεν τους αρέσει οι τέσσερις επιθετικοί γιατί δεν ξέρουν πώς να τους βάλουν στις μικρές τους εικόνες. ‘Υπάρχουν μόνο τρία μέρη, πώς να τους διατάξουμε; Πώς να τους διατάξουμε;!’ Διατάξτε τους όπως βγαίνουν από τα αρχίδια σας!».
Υπάρχει ακόμη γέλιο καθώς θυμάται πόσο «ενοχλητικός» ήταν ένας νεαρός Πεπ Γκουαρντιόλα, δίνοντάς του και στον Λουίς Φίγκο τακτικές οδηγίες από τη γραμμή ως αναπληρωματικός. Και ωστόσο, ο Λουίς Ενρίκε μιλά ελεύθερα για το πώς ακολούθησε τον Καταλανό στην προπονητική και ακολούθησε τη διάσημη ιδεολογία του.
Η καθαρή αγάπη για το παιχνίδι είναι εδώ. Μπορεί να φωνάζει στον Ουσμάν Ντεμπελέ και να κυλά τα μάτια του για το πόσο «χάλια» είναι οι στημένες φάσεις του, αλλά, όταν ο εξτρέμ νικά έναν δεξιό μπακ, ο Λουίς Ενρίκε ενθουσιάζεται: «Υπέροχο, μόνο ο Ουσμάν μπορεί να το κάνει αυτό».
Ο Λουίς Ενρίκε είναι τώρα ένας από τους πιο εξελιγμένους προπονητές, αλλά και πάλι υπάρχει αυτή η ανθρωπιά. Ξοδεύει ώρες αναλύοντας δεδομένα και πιστεύει ότι το «μέλλον του ποδοσφαίρου» είναι ένας προπονητής που παρακολουθεί την πίεση από ψηλά στις κερκίδες… εκτός αν το μισεί. Δεν θα μπορούσε να φωνάξει σε έναν παίκτη μπροστά του που γίνεται υπερβολικά άνετος σε μια μονομαχία.
Αυτή ήταν η αιτία που ο Καμπός και η PSG είχαν αυτή την πίστη. Μπορούσαν να δουν πώς δούλευε ο Λουίς Ενρίκε και τι έπρεπε να γίνει με αυτή τη νέα ομάδα.
Ένα κομβικό γεγονός βοήθησε. Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου 2023-24, ο Λουίς Ενρίκε μιλούσε συνεχώς – με κάποιο άκρο – για το πώς η ομάδα έπρεπε πάντα να εργάζεται για τον Μπαπέ. Μπορείς να νιώσεις την απογοήτευση από έναν προπονητή που πιστεύει σε ένα αδιαπραγμάτευτο παιχνίδι πίεσης.
«Ο Κιλιάν ποτέ δεν αμύνεται… οπότε έχουμε προσαρμόσει το σύστημα έτσι ώστε να τρέχει όσο το δυνατόν λιγότερο». Και ωστόσο, στα αποδυτήρια πριν από έναν αγώνα, ο Λουίς Ενρίκε ξέσπασε και είπε στον Μπαπέ ότι έπρεπε οπωσδήποτε να πιέσει τον δεξιό κεντρικό αμυντικό.
«Αυτό είναι ένας αγώνας!» φώναξε.
«Λίγη περισσότερη κανονικότητα δεν βλάπτει», είπε σε κάποια στιγμή ο Λουίς Ενρίκε. Έτσι, ο προπονητής συνεχώς αστειευόταν εις βάρος της υπερβολικής αστέριας του Μπαπέ. «Κύριε Μπαπέ, αυτή τη στιγμή!».
Τι σκέφτεται τώρα ο Μπαπέ; Θα μπορούσε να ενωθεί με τους Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και Μάξγουελ ως οι μόνοι παίκτες που εντάχθηκαν στους υπερασπιστές του ευρωπαϊκού τίτλου και είδαν την προηγούμενη ομάδα τους να κερδίζει άμεσα το τρόπαιο.
Δεν είναι τύχη. Η αποχώρηση του Μπαπέ έκανε περισσότερα από το να ελαφρύνει τη διάθεση στην PSG. Βοήθησε συγκεκριμένα την ιδεολογία του Λουίς Ενρίκε.
Ολόκληρη η ομάδα τώρα πιέζει. Υπήρξε ένα αξιοσημείωτο σχόλιο κατά την προετοιμασία για αυτόν τον τελικό.
«Αν αναλύσετε τις αμυντικές μας βελτιώσεις, οφείλονται στον τρόπο που οι επιθετικοί μας αμύνονται. Κάνουν εξαιρετική δουλειά. Μπορείτε να δείτε πόσες ανακτήσεις μπάλας έχουν. Αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα εννοιολογικά στοιχεία να ενσωματωθούν, γιατί οι επιθετικοί πρέπει να αλλάξουν τη νοοτροπία τους».
Έχει αλλάξει τη σκέψη σχετικά με τον σύλλογο. Είναι πραγματικά θέμα ενός ανθρώπου. Θα σκέφτεται κυρίως για ένα μικρό κορίτσι.
