Δύο από τους ιστορικότερους συλλόγους του αγγλικού ράγκμπι, η Λέστερ και η Μπαθ, θα αναμετρηθούν στο Τούικενχαμ το επόμενο Σάββατο – και οι υπόλοιποι θα πρέπει να ελέγξουμε σε ποιον αιώνα βρισκόμαστε.
Η Λέστερ, βέβαια, έχει καταφέρει να ξεχωρίσει πολύ περισσότερο από την Μπαθ σε αυτόν τον αιώνα, αλλά ούτε η μία ούτε η άλλη ομάδα θα μπορούσαν να επιλέξουν κάποιον άλλο αντίπαλο με τον οποίο θα ήθελαν να μονομαχήσουν σε μια ηλιόλουστη απογευματινή αναμέτρηση.
Η αναμέτρηση στο Γουέλφορντ Ρόουντ ήταν πιο σκοτεινή και περιπετειώδης. Οι Τάιγκερ φάνηκε ότι είχαν τον έλεγχο του αγώνα για μισό παιχνίδι, αλλά οι φιλοξενούμενοι αντεπίθεσαν στο μέσο του δεύτερου ημιχρόνου, ισοφαρίζοντας με 15 λεπτά να απομένουν. Η αυτοπεποίθησή τους φαινόταν ανεβασμένη.
Στη συνέχεια ήρθε μια στιγμή λαμπρότητας – όχι η πρώτη της ημέρας – και όλη αυτή η σκοτεινιά διαλύθηκε με μια προσπάθεια που θα μπορούσε να κερδίσει έναν ημιτελικό. Τα τελευταία λεπτά εξελίχθηκαν με τη Λέστερ να επιβάλλει την κυριαρχία της στο Μάντσεστερ, καθώς οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του αγγλικού ράγκμπι τους ενθάρρυναν. Πολύ οικείο.
Καμία από τις δύο ομάδες δεν φημίζεται για την ελαφρότητά της. Ούτε και παρουσίασαν κάτι τέτοιο για μεγάλο μέρος του αγώνα, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι οι αποφασιστικές επιτυχίες οφείλονταν σε εξαιρετικές στιγμές. Το Γουέλφορντ Ρόουντ αποχαιρέτησε μερικούς από τους μεγαλύτερους παίκτες της Λέστερ, όπως οι Νταν Κόουλ, Μπεν Γιανγκς και ο αρχηγός Χουλιάν Μοντόγια, οι οποίοι έπαιξαν τους τελευταίους τους αγώνες στην παλιά έδρα, αλλά οι νεοφερμένοι ήταν αυτοί που κέρδισαν το παιχνίδι.
Οι δύο προσπάθειες του Άνταμ Ράντγουαν στο πρώτο ημίχρονο, οι 10η και 11η σε 10 αγώνες από την άφιξή του από τη Νιούκαστλ, ήταν εντυπωσιακές, χαρίζοντας στη Λέστερ προβάδισμα 10 πόντων στο ημίχρονο. Στη συνέχεια, στο 68ο λεπτό, ο Ιζάια Περέζ, ο Ουολάμπι που είχε ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς αυτή τη σεζόν, έσπασε την ισοπαλία με μια εντυπωσιακή προσπάθεια από 40 μέτρα, ξεπερνώντας την άμυνα της Σέιλ για να πάρει τα κλειδιά του Τούικενχαμ.
Η Σέιλ, της οποίας η ελαφρότητα προέρχεται κυρίως από τον Τζορτζ Φορντ, πρώην πρωταθλητή με τη Λέστερ, είχε επιστρέψει στον αγώνα με δύο ποινές του έμπειρου παίκτη, πριν από μια προσπάθεια του Ρομπ ντю Πριζ, η οποία σημειώθηκε μετά από όμορφη συνεργασία μεταξύ των διδύμων Κάρι και του Φορντ.
Ο ντю Πριζ είχε παίξει κάθε λεπτό της πορείας της Σέιλ στην Πρέμιερσιπ. Πόσο άξιος φιναλίστ θα αποδεικνυόταν, αλλά σχεδόν αμέσως μετά την τρίτη ποινή του Φορντ που ισοφάρισε το σκορ σε 16-16, ο Περέζ ανανέωσε τη φλόγα στο Γουέλφορντ Ρόουντ. Η Σέιλ πίεσε στα τελευταία λεπτά, αφού επιβίωσε από άλλη μια επίθεση, καθώς ο χρόνος περνούσε. Ο Λουκ Κόουαν-Ντίκι επιχείρησε να τρέξει κατά μήκος της αριστερής πτέρυγας, αλλά έχασε την μπάλα σε μια τάπα από τον Φρέντι Στιούαρντ, με το χρονόμετρο να δείχνει ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν το τέλος.
Οι παίκτες και οι φίλαθλοι της Λέστερ ενθουσιάστηκαν, αλλά υπήρχε μια τελευταία δραματική ανατροπή που έπρεπε να υπομείνουν. Το κεφάλι του Στιούαρντ είχε συγκρουστεί με το κεφάλι του Κόουαν-Ντίκι στην τάπα που απομάκρυνε την μπάλα. Χρειαζόταν μια τελευταία εξέταση από τον TMO.
Αποφασίστηκε ότι ο Στιούαρντ, ο οποίος ήταν σχεδόν ξαπλωμένος στο έδαφος τη στιγμή της τάπας, δεν θα μπορούσε να είχε κατέβει πιο χαμηλά. Τα χέρια του ήταν ψηλά στην προσπάθεια να πραγματοποιήσει την τάπα. Αλλά όχι τόσο ψηλά όσο όλων των άλλων, όταν ο διαιτητής Ματ Κάρλι σήκωσε το χέρι του για να επιβεβαιώσει οριστικά το τέλος του αγώνα.
Ορισμένοι ήρωες του παρελθόντος είχαν την αποχαιρετιστήρια αναγνώριση που επιθυμούσαν. Αλλά υπάρχει μία τελευταία μάχη που έρχεται.
