Ο Ντάνιελ Λέβι συζητείται περισσότερο απ’ ό,τι μιλάει, τουλάχιστον δημόσια. Οι δηλώσεις του προεδρεύοντος της Τότεναμ μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον του και, μερικές εβδομάδες μετά την ανάληψη της ηγεσίας από τον Άντζε Ποστέκογλου, είπε: «Επιστρέψαμε στην Τότεναμ μας».
Τώρα, με έναν ακόμη προπονητή να απολύεται μετά από 18 μήνες έως δύο χρόνια, κάποιοι θα έλεγαν ότι η δήλωση αυτή έχει διαφορετική σημασία. Ο Ποστέκογλου παρέμεινε περισσότερο από τους Αντόνιο Κόντε, Αντρέ Βίλας-Μπόας και Ζοσέ Μουρίνιο· ο τελικός του αριθμός 101 αγώνων ήταν μόλις τρεις λιγότεροι από τον Γκλεν Χόντλ (104) και τον Τζορτζ Γκρέιμ (108).
Όπως και ο Χουάντε Ράμος, απολύθηκε την ίδια χρονιά που κατέκτησε ένα τρόπαιο. Ωστόσο, οι κύριοι τίτλοι της Τότεναμ συχνά συνοδεύονται από μέτρια απόδοση στη λίγκα. Τερμάτισαν 11οι το 2008 και το 1999, και 10οι το 1991 και το 1981. Δύο φορές κατέκτησαν το Κύπελλο UEFA σε χρονιές που κατέληξαν 8οι στην παλιά Πρώτη Κατηγορία. Ο Ποστέκογλου πήρε αυτή την τάση σε ακραία επίπεδα. Η δεύτερη χρονιά του στην Τότεναμ έφερε 11 νίκες στη λίγκα, 10 στο Europa League, ευρωπαϊκή δόξα και εγχώρια ντροπή.
Στη δήλωση που ανακοίνωνε την αποχώρησή του, η Τότεναμ είπε ότι ο Αυστραλός επέστρεψε «στην επιθετική φιλοσοφία ποδοσφαίρου που παραδοσιακά συνδέεται με τον σύλλογο». Ίσως να έχει λύσει την κρίση ταυτότητας της Τότεναμ και ταυτόχρονα να την έχει επιδεινώσει.
Τα τελευταία χρόνια έχουν φέρει αυτή την κατάσταση σε έντονη εστίαση· μερικές φορές λόγω δυνάμεων πέρα από τον έλεγχο της Τότεναμ και μιας ταχέως μεταβαλλόμενης πραγματικότητας, άλλες φορές λόγω δικών τους επιλογών. Ποιοι είναι ή τι είναι η Τότεναμ Χότσπιρ;
Το 2021, μια απάντηση ήταν ότι ήταν ιδρυτικά μέλη – για μερικές ημέρες, τουλάχιστον – της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λιγκ. Ήταν ένα από τα 12 υποτιθέμενα μόνιμα μέλη της ηπειρωτικής ελίτ· αν και, όπως παρατήρησαν κάποιοι, οι άλλοι 11 είχαν κερδίσει αρκετά περισσότερα. Ωστόσο, αυτό συνέβη μόλις δύο χρόνια μετά την παρουσία τους στον τελικό του Champions League.
Αν και δεν φαινόταν ρεαλιστικό τότε ότι θα τερμάτιζαν 23 πόντους πίσω από την Μπράιτον ή 27 πίσω από την Νότιγχαμ Φόρεστ, ήταν μια προσπάθεια να σηκώσουν τη γέφυρα, για να κρατήσουν έξω άλλους με φιλοδοξίες από το ιδιωτικό τους κλαμπ. Στον ανταγωνισμό της Premier League, η Τότεναμ δεν είχε τέτοια προστασία.
Ο Λέβι έχει προσφέρει διαφορετικές απαντήσεις. Όταν διόρισε προπονητές όπως ο Μουρίνιο και ο Κόντε, οι οποίοι ήρθαν με ιστορίες ως αποδεδειγμένοι νικητές και κυρίως πρακτικά στυλ παιχνιδιού, προσπαθούσε να τοποθετήσει την Τότεναμ ως δύναμη από μόνη της. Το ντοκιμαντέρ της Amazon «All or Nothing» φάνηκε να είναι μέρος μιας παγκόσμιας αναζήτησης για προσοχή.
Αλλά η Τότεναμ ήταν η ομάδα του Χάρι Κέιν και του Ούγκο Λορίς. Είχαν παίκτες μεγάλης εμβέλειας. Είχαν επίσης έναν πρόεδρο, τον Λέβι, του οποίου η φήμη ως σκληρού διαπραγματευτή και η απροθυμία να πωλήσει σήμαινε ότι οι παίκτες παρέμεναν· ίσως αυτή η στάση να γύρισε μπούμερανγκ, καθώς, εκτός από τον Κέιν, η Τότεναμ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί πολλές από τις πλευρές που δημιούργησε ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο όταν η χρηματική τους αξία ήταν κοντά στην κορυφή.
Ωστόσο, για κάποιους, η Τότεναμ είναι το πρότυπο για μια ποδοσφαιρική επιχείρηση. Σίγουρα, το στάδιο Τότεναμ Χότσπιρ αναφέρεται από άλλες ομάδες καθώς προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το γήπεδό τους. Ο Λέβι κατακρίνεται σε κάποιες γωνιές και θαυμάζεται σε άλλες για το μισθολογικό κόστος της Τότεναμ: 42% του τζίρου στους τελευταίους λογαριασμούς, αν και αυτοί που επαναλαμβάνουν απλώς τον αριθμό παραβλέπουν την πραγματικότητα που αγνοεί το κόστος αποπληρωμής του χρέους που προήλθε από την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου σταδίου ή των μεταγραφών που πλησίασαν τα 400 εκατομμύρια λίρες κατά τα δύο χρόνια του Ποστέκογλου.
Γιατί ένα μέρος της απάντησης είναι ότι είναι ένας σύλλογος που προσπαθεί συνεχώς να βρει τη θέση του. Υπήρξε μια επανεκκίνηση τα τελευταία χρόνια: το μισθολογικό κόστος έχει μειωθεί με την εισροή νεαρών παικτών παρά την δαπάνη μεταγραφών. Ο Μπρέναν Τζόνσον, που σκόραρε το γκολ του τελικού του Europa League, μπορεί να είναι μια συμβολική φιγούρα σε άλλες πτυχές, κοστίζοντας 47,5 εκατομμύρια λίρες αλλά σχεδόν σίγουρα με χαμηλότερο μισθό από πολλές πιο καθιερωμένες φιγούρες αλλού.
Για έναν πρόεδρο των οποίων οι προπονητές, εκτός από τους Ποτσετίνο, Χάρι Ρέντναπ και Μάρτιν Τζολ, σπάνια διαρκούν πολύ, ο Λέβι μπορεί να επιδοθεί σε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό. Ο Τζόνσον, ο Άρτσι Γκρέι, ο Λούκας Μπεργκβάλ, ο Γουίλσον Οντόμπερτ, ο Αντονίν Κίνσκι, ο Ντεστινί Ουντόγκι, ο Μίκι βαν ντε Βεν, ο Πάπε Μάταρ Σαρ, ο Ράντου Ντράγκουσιν, ο Ντεγιάν Κουλουσέβσκι και ο δανεικός Ματίς Τελ ήρθαν σε ηλικία 22 ετών ή κάτω, οι Πέδρο Πόρο και Κριστιάν Ρομέρο στα 23. Αυτό δεν εγγυάται έναν ένδοξο μέλλον αλλά δείχνει μια προσπάθεια να οικοδομηθεί ένα.
Ο Ντόμινικ Σολάνκε, μια αγορά 65 εκατομμυρίων λιρών στα 26, αντιπροσωπεύει την εξαίρεση και σκόραρε σε τρία από τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του Europa League της Τότεναμ. Η φαινομενική διάθεση του Ρομέρο να φύγει τώρα, στα 27, μπορεί να υποδηλώνει ότι οι καλύτεροι νεαροί παίκτες θα κουραστούν να περιμένουν ένα μέλλον που μπορεί να μην έρθει.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αγγλία, η Τότεναμ έχει ξεπεραστεί. Μπορεί να ήταν η μικρότερη από τις μεγάλες έξι ομάδες, αλλά είχαν 11 συνεχόμενες παρουσίες στην πρώτη εξάδα. Τώρα, οι τελευταίες πέντε περιλαμβάνουν όγδοη, έβδομη και, γελοία, 17η θέση. Οι μεγάλες έξι επεκτάθηκαν σε οκτώ με την προσθήκη της Άστον Βίλα και της Νιούκαστλ.
Στη συνέχεια, η Τότεναμ έμεινε πίσω από πολλές ομάδες που ήταν πιο συνηθισμένες σε θέσεις της κάτω κατηγορίας. Φαίνεται να έχουν απαντήσει συγκεντρώνοντας μια λίστα υποψηφίων προπονητών. Για τώρα, ενώ είναι ξανά στο Champions League, μπορεί να αναζητούν μια λιγότερο ριψοκίνδυνη μέθοδο ευρωπαϊκής πρόκρισης από το να χρειάζεται να κερδίσουν ευρωπαϊκά τρόπαια. Απλώς η αποκατάσταση της μεγάλης οκτάδας σε θέση πρωτοκαθεδρίας μπορεί να είναι μια αρχή στον κόσμο μετά τον Ποστέκογλου.
Γιατί το ερώτημα του ποιοι είναι οι Τότεναμ έχει φέρει πάντα απαντήσεις που προσφέρονται για καλαμπούρια – «Παιδιά, είναι η Τότεναμ», «Σπέρσι» – ενώ η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Αλλά ο Λέβι θα μπορούσε να χρειαστεί να επαναφέρει κάποια στοιχεία της παλιάς Τότεναμ. Γιατί αυτή τη στιγμή, οι Σπέρς είναι νικητές του Europa League και η ομάδα που τερμάτισε 17η. Και για διαφορετικούς λόγους, δεν μπορούν να είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο σε ένα χρόνο από τώρα.
