Όταν ήρθε η στιγμή, ο Κριστιάνο Ρονάλντο έκρυψε το πρόσωπό του και στηρίχθηκε στους συμπαίκτες του. Στην άκρη του γηπέδου στο Allianz Arena δεν μπορούσε να παρακολουθήσει, αλλά άκουσε τον θόρυβο όταν ο Ρούμπεν Νέβες σημείωσε το πέναλτι που έδωσε στην Πορτογαλία τον τίτλο και τότε ήρθαν τα δάκρυα. Χρειάστηκε να περάσουν από διαδικασία πέναλτι, αλλά η Πορτογαλία κατέκτησε τη δεύτερη Nations League, νικώντας την Ισπανία στο Μόναχο. Είχε σκοράρει το γκολ που τους οδήγησε ως εκεί, αναγκάστηκε να αποχωρήσει με λίγα λεπτά να απομένουν, άκουσε την ένταση όταν ο Άλβαρο Μοράτα αστόχησε και ο Ουνάι Σιμόν δεν μπόρεσε να αποκρούσει την τελευταία εκτέλεση, και στη συνέχεια πήγε να παραλάβει το τρόπαιο, το 34ο στην καριέρα του, σε ηλικία 40 ετών.
Είχε περάσει μια μακρά νύχτα και αν ήταν μια μάχη γενεών, μεταξύ του ίδιου και του Λαμίν Γιάμαλ, εκείνος είχε κερδίσει. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό αφορούσε πολύ περισσότερους από αυτούς. Αφορούσε τον Μίκελ Ογιαρθάμπαλ, τον Μάρτιν Ζουμπιμέντι, και τον Νούνο Μέντες επίσης. Και στο τέλος, αφορούσε τον Ντιόγκο Κόστα, που απέκρουσε το τέταρτο πέναλτι της Ισπανίας, και τον Νέβες, που σημείωσε το πέμπτο πέναλτι για την Πορτογαλία.
Δεν πέρασε πολύς χρόνος μέχρι να απειλήσει ο Λαμίν Γιάμαλ, ξεπερνώντας τον Νούνο Μέντες, αποφεύγοντας μια επικίνδυνη πρόκληση από τον Μπερνάρντο Σίλβα, που ήταν πέναλτι σε αναμονή, και τελικά ανακόπηκε από τον Μπρούνο Φερνάντες στην άκρη της περιοχής. Η εκτέλεση του φάουλ πέρασε ψηλά, αλλά ο τρόπος που επιτέθηκαν στον έφηβο έδειξε την απειλή που κουβαλούσε και τον φόβο που ένιωθαν· αποδείχθηκε επίσης σημαντικός, προσελκύοντας τους αντιπάλους, την μπάλα και το παιχνίδι, σαν το γήπεδο να ήταν κεκλιμένο προς την πλευρά του, αφήνοντας μια ελεύθερη πτέρυγα στην άλλη πλευρά.
Είτε ήταν σχέδιο είτε ευτυχής σύμπτωση, από την άκρη του γηπέδου ο Λουίς ντε λα Φουέντε φώναζε στους παίκτες του να αλλάξουν πλευρά και όταν η Ισπανία το κατάφερε, προσελκύοντας τους αντιπάλους και χτυπώντας τον χώρο που άφησαν, το πλεονέκτημα ήταν σαφές. Όχι λιγότερο επειδή ο Ζοάο Νέβες βρέθηκε εκτεθειμένος και σε δυσκολία. Μια εξαιρετική μακρινή διαγώνια πάσα από τον Ντιν Χούισεν είδε τον Νίκο Γουίλιαμς να ελέγχει υπέροχα, να τρέχει στην πορτογαλική περιοχή και να επιστρέφει για τον Πέδρι, ο οποίος σούταρε λίγο έξω. Λίγο αργότερα, μια άλλη γρήγορη αλλαγή είχε τον Γουίλιαμς να κόβει προς τα μέσα και να σουτάρει ελάχιστα έξω από το δεύτερο δοκάρι.
Αυτό δεν ήταν το μόνο μέρος όπου η Πορτογαλία παρασύρθηκε και όταν ο Ογιαρθάμπαλ τους τράβηξε προς τη δική του περιοχή, μια άλλη όμορφη λεπτή επαφή από τον επιθετικό της Ρεάλ Σοσιεδάδ τους γύρισε και τους άνοιξε, αφήνοντας τον Μάρτιν Ζουμπιμέντι να τρέξει. Βρήκε τον Λαμίν Γιάμαλ, του οποίου η επαναφορά δεν αντιμετωπίστηκε από τον Ρούμπεν Ντίας, τον Νέβες ή τον τερματοφύλακα Ντιόγκο Κόστα, και ο Ζουμπιμέντι έβαλε την μπάλα από κοντά.
Η Πορτογαλία αντέδρασε γρήγορα και σχεδόν από το πουθενά, ο Νούνο Μέντες ξεπέρασε δύο προκλήσεις και σούταρε με δύναμη και ακρίβεια στην γωνία. Αλλά η Ισπανία επανήλθε, με μια άλλη λανθασμένη εκτίμηση από τον Κόστα να βλέπει τον Γουίλιαμς να σπρώχνει λίγο έξω και, λίγο πριν από το ημίχρονο, ο Ογιαρθάμπαλ τους έδωσε και πάλι το προβάδισμα, με τον Πέδρι να του δίνει την πάσα για να την γυρίσει στο δίχτυ.
Αυτό ήταν το 16ο γκολ του Ογιαρθάμπαλ για την Ισπανία, το τρίτο σε τελικό. Το τέταρτο αν συμπεριλάβουμε και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Υπάρχει κάτι σε αυτόν: μια λεπτότητα, νοημοσύνη και ποιότητα επαφής που συχνά παραβλέπεται, ένας άνθρωπος που δεν έχει εγωισμό ή λόμπι. Και αν η Ισπανία έχασε τον τελικό της Nations League το 2021 από τη Γαλλία, και αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με το ασημένιο μετάλλιο απέναντι στη Βραζιλία στο Τόκιο, το δικό του ήταν το νικητήριο γκολ απέναντι στην Αγγλία το περασμένο καλοκαίρι, τώρα φαινόταν ότι είχε βάλει την Ισπανία σε πορεία για τρίτο τίτλο στη σειρά.
Αλλά τότε εμφανίστηκε εκείνος, όπως συνήθως κάνει. Μπορεί να φαίνεται ότι ο Ρονάλντο δεν είναι εκεί κάποιες φορές – πολλές φορές αυτές τις μέρες, στην πραγματικότητα – αλλά πάντα είναι. Και όταν ο Νούνο Μέντες απέφυγε τον Λαμίν Γιάμαλ και η σέντρα του πήρε μια κλίση, αναπηδώντας πίσω από τον Μάρκ Κούκουρελα, εκεί ήταν πάλι, για να βάλει τη μπάλα με βολέ από κοντά. Ήταν το 134ο γκολ του για την Πορτογαλία· εκείνος ο στόχος των χιλίων γκολ, που επιμένει ότι δεν είναι στόχος, ίσως κάποτε επιτευχθεί. Χίλια, για τον Θεό.
Αναχώρησε, δείχνοντας το στήθος του και φιλώντας την μπάλα. Η Ισπανία δεν μπορούσε να το πιστέψει. Δεν κυριαρχούσαν όπως πριν, δεν δημιουργούσαν ούτε, ωστόσο ούτε ένιωθαν ότι ήταν υπό απειλή. Τώρα όμως ο έλεγχος που είχαν είχε φύγει, αν και ο Γουίλιαμς έστειλε μια σφαίρα λίγο έξω. Πραγματικά, θα μπορούσαν να είναι ευγνώμονες όταν η σέντρα του Νέλσον Σεμέδο πήγε κατευθείαν στα χέρια του Σιμόν. Η αποχώρηση του Πέδρι και του Φαμπιάν ίσως τους είχε υπονομεύσει, το παιχνίδι τους έλειπε οξύτητας ή επιτάχυνσης· τα πόδια τους φαίνονταν βαριά και οι ευκαιρίες ήταν λίγες μέχρι που, με επτά λεπτά να απομένουν, ο Ίσκο στόχευσε και ο Κόστα βούτηξε για να αποκρούσει. Στην άλλη πλευρά, ο Σιμόν έπρεπε να σώσει την εκτέλεση φάουλ του Φερνάντες στο 90ο λεπτό.
Μέχρι τότε, ο Ρονάλντο είχε μόλις αποχωρήσει και η παράταση έφερε μια διαφορετική ροή, μια διαφορετική Πορτογαλία, τουλάχιστον στην αρχή. Έπρεπε να είχαν πάρει το προβάδισμα αμέσως όταν ο Νούνο Μέντες, που γινόταν ο πιο απειλητικός παίκτης, έστησε τον Σεμέδο για μια εκπληκτική αποτυχία από πέντε μέτρα, και το παιχνίδι κλινόταν προς τη μεριά τους. Η Ισπανία δυσκολευόταν, με τον Νούνο Μέντες και τον αντικαταστάτη Ραφαέλ Λεάο να είναι ιδιαίτερα δραστήριοι. Αν και την επόμενη φορά που ο Νούνο Μέντες έτρεξε στην περιοχή και έπεσε ήταν μια πτώση, η Ισπανία ήταν σε νευρική κατάσταση όταν η αριστερή πτέρυγα άρχισε να τρέχει. Και όμως, κατάφεραν να ξαναπάρουν τον έλεγχο του παιχνιδιού. Αρκετά, τουλάχιστον, για να ανησυχήσουν ξανά την Πορτογαλία και, με τον Ντιόγκο Τζότα να κεφαλάρει μια υπέροχη ευκαιρία πάνω με είκοσι δευτερόλεπτα να απομένουν, ήταν ώρα να επιστρέψουν στη βούληση, όπου η ιστορία περίμενε.
