Υπάρχουν δύο ερωτήματα δισεκατομμυρίων δολαρίων που πλανάται γύρω από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, και το ένα — «Θα ενδιαφέρονται οι ευρωπαϊκές ομάδες;» — φαίνεται να έχει θετική απάντηση. Έχουν προσφερθεί τεράστια χρηματικά έπαθλα, οπότε θα φέρουν τους πιο αστέρες τους, και το άλλο υπαρξιακό ερώτημα του τουρνουά θα έρθει στο προσκήνιο: «Μπορούν οι μη ευρωπαϊκές ομάδες να ανταγωνιστούν μαζί τους;»
Αυτό είναι ένα ερώτημα δισεκατομμυρίων δολαρίων γιατί αγγίζει τον πυρήνα αυτού του δισεκατομμυρίων δολαρίων τουρνουά. Αν οι πρωταθλητές της Ασίας, της Αφρικής και των Αμερικών μπορούν να ανταγωνιστούν με τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Τσέλσι, τότε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων είναι μοναδικό. Είναι μια διοργάνωση που αξίζει να χτιστεί και θα μπορούσε να είναι συναρπαστική για δεκαετίες.
Αν όμως δεν μπορούν, τότε απλώς μετατρέπεται σε μια αδύναμη απομίμηση του Champions League. Αν οι προημιτελικοί είναι αποκλειστικά ευρωπαϊκή υπόθεση, δεν εξυπηρετεί κανέναν συγκεκριμένο σκοπό στο ποδόσφαιρο.
Επομένως, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων εξαρτάται από τους μη ευρωπαϊκούς διεκδικητές. Ακολουθούν πέντε ομάδες που θα μπορούσαν να αναδειχτούν και να εκπλήξουν τους πλουσιότερους ευρωπαϊκούς αντιπάλους τους.
1. Φλαμένγκο (Βραζιλία)
Ο πλουσιότερος σύλλογος και τρέχων ηγέτης της ισχυρότερης μη ευρωπαϊκής λίγκας, του Μπρασιλεϊράο, είναι μια προφανής επιλογή για να ηγηθεί αυτής της λίστας. Μετά από έναν ασταθή ξεκίνημα στο 2025 Copa Libertadores, οι Rubro-Negro (Κόκκινοι και Μαύροι) πετούν. Έχουν σημειώσει 12 γκολ στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένης μιας νίκης 2-0 επί της Παλμέιρας. Έχουν ίσως το πιο βαθύ ρόστερ στη Νότια Αμερική, γεμάτο από έμπειρους αμυντικούς, ικανούς μέσους και δυναμικούς επιθετικούς.
2. Παλμέιρας (Βραζιλία)
Σε μια διοργάνωση γεμάτη αλλαγές, ανάμεσα σε ομάδες που έχουν πληγεί από πρόσφατη αστάθεια, η Παλμέιρας ξεχωρίζει για την σταθερότητά της. Υπό την καθοδήγηση του Πορτογάλου προπονητή Άμπελ Φερέιρα από το 2020, O Verdão (Το Μεγάλο Πράσινο) έχει κερδίσει δύο τίτλους Copa Libertadores και συνεχόμενα Μπρασιλεϊράο. Έχουν συγκεντρώσει την καλύτερη διαφορά αναμενόμενων γκολ (xGD) στην λίγκα τα τελευταία τρία χρόνια.
3. Αλ Χιλάλ (Σαουδική Αραβία)
Αυτή η ομάδα δεν ανήκει στην κατηγορία των «πλουσιότερων», καθώς υποστηρίζεται από το Σαουδαραβικό Δημόσιο Επενδυτικό Ταμείο. Ο σύλλογος έχει ξοδέψει πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια και έχει δημιουργήσει μια ομάδα που θα μπορούσε να περιλαμβάνει αστέρες όπως οι Γιάσιν Μπουνό και Αλεξάνταρ Μίτροβιτς. Ωστόσο, η ομάδα έχει υποφέρει από αστάθεια, καθώς άλλαξε προπονητή λίγο πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
4. Αλ Άχλι (Αίγυπτος)
Ο πιο κυρίαρχος σύλλογος της Αφρικής προσφέρει μια αντίθεση με την Ασία. Δεν έχει ονόματα που θα αναγνωρίσουν οι ευρωπαίοι φίλαθλοι, ούτε πολλά χρήματα, αλλά έχει μια εντυπωσιακή πορεία. Με τέσσερις ηπειρωτικούς τίτλους σε πέντε χρόνια, έχει επανειλημμένα προκριθεί στο πρώην Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, αποδεικνύοντας την αμυντική του σταθερότητα.
5. Ίντερ Μάιami (Ηνωμένες Πολιτείες)
Η Ίντερ Μάιami βρίσκεται σε αυτή τη λίστα λόγω του Λιονέλ Μέσι. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές αιτίες που την εμποδίζουν να διαπρέψει σε αυτό το τουρνουά. Το ρόστερ της είναι ασταθές και η άμυνά της είναι εύθραυστη, κατατάσσοντάς την στην κατηγορία των «υψηλών προσδοκιών με χαμηλή απόδοση».
Αυτές οι ομάδες έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν να ανταγωνιστούν σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, με την ελπίδα ότι θα φέρουν νέα δυναμική και συναγωνισμό.
