Καθώς η ανδρική εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αποχωρούσε από το γήπεδο στο ημίχρονο, οι αποδοκιμασίες αντήχησαν στο Geodis Park του Νάσβιλ, Τενεσί. Και καμία από αυτές δεν ήταν αδικαιολόγητη.
Η ομάδα των Η.Π.Α. είχε ήδη χάσει 4-0 από την Ελβετία και τελικά ηττήθηκε με το ίδιο σκορ. Το πρώτο ημίχρονο έμοιαζε με προπόνηση μεταξύ της πρώτης ομάδας και της δεύτερης. Οι νεαροί παίκτες ρίχτηκαν στη “μάχη” και υπέστησαν συντριβή. Ο προπονητής της USMNT, Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, χρησιμοποίησε μια σύνθεση που στερούνταν πάνω από δώδεκα έμπειρους παίκτες, και ήθελε να δει τι μπορούν να προσφέρουν οι νεότεροι. Έτσι, έκανε εννέα αλλαγές στην ομάδα που είχε χάσει από την Τουρκία με 2-1 το προηγούμενο Σάββατο, εκ των οποίων οι πέντε ήταν παίκτες με λιγότερες από πέντε συμμετοχές.
Η κίνηση αυτή αποδείχθηκε μοιραία. Οι Ελβετοί άνοιξαν το σκορ στο 13ο λεπτό με γκολ του Νταν Ντουντόι και συνέχισαν επιθετικά με γκολ από τους Μισέλ Αέμπισερ (23′), Μπρελ Εμπολό (32′) και Γιοχάν Μανζάμπι (35′). Η άμυνα των Η.Π.Α. διαλύθηκε εύκολα.
Η σειρά πέντε αλλαγών στο ημίχρονο και η μετάβαση σε τρεις κεντρικούς αμυντικούς βοήθησαν να σταματήσει η αιμορραγία. Ο Ποτσετίνο δήλωσε στη μετάδοση του TNT ότι οι αλλαγές ήταν προγραμματισμένες, αλλά ποια άλλη επιλογή είχε; Ωστόσο, αυτό δεν προσέφερε καμία παρηγοριά δεδομένων των όσων συνέβησαν στο πρώτο ημίχρονο.
Μετά το παιχνίδι, ο Ποτσετίνο παραδέχτηκε ότι η επιθυμία του να δώσει χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες στις τελευταίες δύο αναμετρήσεις πριν από το Gold Cup ήταν ένα βήμα πολύ μακριά.
“Αυτή ήταν η απόφασή μου και ήταν το λάθος μου,” είπε στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα. “Όλες οι κριτικές για το πρώτο ημίχρονο θα πρέπει να είναι προς εμένα, γιατί νομίζω ότι ήταν η απόφασή μου. Αλλά ταυτόχρονα, είχε καλή πρόθεση να δώσουμε σε όλους τους παίκτες την ευκαιρία να παίξουν και να προσπαθήσουν να διεκδικήσουν μια θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο.”
Πόσο κακή ήταν αυτή η εμφάνιση; Σχετικά με τις ήττες και τα γκολ που δέχτηκαν, τα στατιστικά είναι απογοητευτικά. Σύμφωνα με στατιστικά της ESPN, οι Η.Π.Α. δέχτηκαν τέσσερα γκολ στα πρώτα 40 λεπτά ενός αγώνα για πρώτη φορά από τις 9 Νοεμβρίου 1980 στο Μεξικό. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη αυτό στην έδρα τους. Η τελευταία φορά που η ομάδα έχασε τόσα πολλά παιχνίδια σερί ήταν το 2007 κατά τη διάρκεια μιας πεντάδας αγώνων υπό την καθοδήγηση του Μπομπ Μπράντλεϊ. Αυτοί περιλάμβαναν τρεις συνεχόμενες ήττες στο Copa America του 2007 στη Βενεζουέλα με μια σύνθεση που δεν ήταν πλήρης, καθώς και φιλικές ήττες από τη Σουηδία και τη Βραζιλία. Η USMNT δεν είχε χάσει τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια στην έδρα της από το 1988.
Ανάμεσα στις πολλές ανησυχητικές εξελίξεις ήταν ότι η επιθετική τακτική της Ελβετίας δεν ήταν πολύπλοκη. Απλές διαγώνιες πάσες από την άμυνα αποσυντόνισαν την αμερικανική άμυνα. Το παιχνίδι από την άμυνα φαινόταν πέρα από τις δυνατότητες των Η.Π.Α. Υπήρχαν επίσης βασικά λάθη. Αδυναμία παρακολούθησης των αντιπάλων. Έλλειψη πίεσης στη μεσαία γραμμή. Η πίεση της USMNT φαινόταν εντελώς αποσυντονισμένη.
Ήταν η νεότητα της αρχικής σύνθεσης παράγοντας; Σίγουρα. Αλλά δεν ήταν μόνο η νεότητα που ήταν πρόβλημα. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας ήταν επίσης καθοριστική. Ο Ποτσετίνο επαίνεσε την ομάδα του για αυτό το στοιχείο μετά τον αγώνα με την Τουρκία, αλλά απέναντι στην Ελβετία ήταν σχεδόν ανύπαρκτο. Συνδυάστε αυτό με την διαφορά ποιότητας μεταξύ των δύο ομάδων και καταλήγετε σε ένα αποτέλεσμα όπως αυτό της Τρίτης.
Η πιο απογοητευτική συνειδητοποίηση είναι ότι η βάθος της USMNT, τουλάχιστον το είδος που μπορεί να τους βοηθήσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της επόμενης χρονιάς, είναι περιορισμένο. Οι εξωτερικοί αμυντικοί Νάθαν Χάριελ και Μαξ Άρφστεν φάνηκαν εντελώς ανίκανοι. Το ίδιο ισχύει και για τους μέσους Σέμπαστιάν Μπερχάλτερ και Κουίν Σάλιβαν. Η απώλεια του δεύτερου οδήγησε στο τέταρτο γκολ της Ελβετίας από τον Μανζάμπι.
Η μόνη ελπίδα ήταν η εμφάνιση των αναπληρωματικών, με επικεφαλής τους Ντιέγκο Λούνα και Τιμ Ριμ, αλλά θα ήταν ανόητο να διαβάσουμε υπερβολικά σε 45 λεπτά “σκουπιδιών”. Η σκέψη ότι αυτή η αρχική σύνθεση δεν θα ξαναπαίξει ποτέ μαζί προσφέρει κάποια ενθάρρυνση. Υπάρχει επίσης μια σαφής διάκριση μεταξύ των παικτών που μπορούν να συμβάλλουν στο Gold Cup και εκείνων που δεν μπορούν. Αυτά τα δεδομένα είναι πολύτιμα, ανεξαρτήτως του πόσο επώδυνα αποκτήθηκαν.
Μετά τον αγώνα, ο Ριμ έκανε ό,τι μπορούσε για να διατηρήσει μια εικόνα ψυχραιμίας σχετικά με το αποτέλεσμα.
“Νομίζω ότι υπάρχουν κάποιες ατομικές λάθος επιλογές που κάνουμε και τιμωρούμαστε γι’ αυτές σε αυτό το επίπεδο, και το βλέπουμε σε όλο τον κόσμο,” είπε κατά τη διάρκεια της κάλυψης του TNT μετά τον αγώνα. “Και αυτό είναι μια διαδικασία μάθησης για πολλούς παίκτες που έχουν πολύ λίγες συμμετοχές, τις πρώτες τους συμμετοχές. Και πάλι, είναι μια μαθησιακή εμπειρία. Πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι, να κρατήσουμε το κεφάλι μας σωστά, να αναλύσουμε τι συνέβη στο πρώτο ημίχρονο, ειδικά, και ακόμη και πράγματα στο δεύτερο ημίχρονο που μπορούμε να κάνουμε καλύτερα. Αν το κάνουμε αυτό, θα είμαστε εντάξει.”
Και τι γίνεται με το επερχόμενο Gold Cup; Οι προσδοκίες ήδη κατευθύνονται προς τα κάτω όσον αφορά την απόσταση που μπορεί να φτάσει η ΗΠΑ στο τουρνουά. Σε αυτό το στάδιο, δεν θα ήταν έκπληξη να δούμε τις Η.Π.Α. να αποκλείονται πριν από τον τελικό.
Για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο, ο Ποτσετίνο θα χρειαστεί να στραφεί προς μια πιο έμπειρη σύνθεση αντί να επιμείνει στη νεότητα. Επίσης, ελπίζει ότι ο μέσος Τάιλερ Άνταμς, ο οποίος απουσίασε από τον αγώνα λόγω τραυματισμού στο πόδι, θα καταφέρει να αναρρώσει και να παραμείνει υγιής. Η παρουσία του στη μεσαία γραμμή θα βοηθήσει σημαντικά τους νεότερους παίκτες να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις.
Ωστόσο, οι Η.Π.Α. εισέρχονται στο Gold Cup με πολλές αμφιβολίες σχετικά με την ποιότητά τους, την αντοχή τους και την ικανότητά τους να προσαρμόζονται σε καταστάσεις. Υπάρχουν και ερωτήματα για τον προπονητή. Αυτή τη στιγμή, κανένα από αυτά δεν μπορεί να απαντηθεί θετικά. Οι επόμενες τέσσερις εβδομάδες θα δείξουν αν αυτή η εκδοχή της USMNT μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.
