Ο Κρίστιαν Πούλισιτς πήρε μια αμφισβητήσιμη αλλά λογική απόφαση τον προηγούμενο μήνα να παραλείψει το Gold Cup, ελπίζοντας ότι αυτό θα ήταν το τέλος της υπόθεσης. Το σώμα και το μυαλό του “του μιλούσαν”. Χρειαζόταν μια πλήρη offseason για να ανανεωθεί ενόψει του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μπορούσε να συμμετάσχει σε δύο φιλικά παιχνίδια με την εθνική ομάδα των Η.Π.Α. τον Ιούνιο, αλλά για έναν μήνα σε τουρνουά; Όχι. Ενημέρωσε τον προπονητή Μαουρίσιο Ποτσετίνο και την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου των Η.Π.Α. ότι θα προτιμούσε να ξεκουραστεί.
Αυτό που μάθαμε αυτή την εβδομάδα είναι ότι αυτή ήταν η μοναδική φορά που ο Πούλισιτς και ο Ποτσετίνο, ο αστέρας της ομάδας και ο διάσημος προπονητής, μίλησαν τον τελευταίο μήνα.
Σε ξεχωριστές εμφανίσεις στα μέσα ενημέρωσης την Πέμπτη και το Σάββατο, αποκάλυψαν έμμεσα την ασυμφωνία που θα επιμείνει γύρω από την εθνική ομάδα των Η.Π.Α. για κάποιο διάστημα.
Η απόφαση αυτή, εν μέσω κριτικής, από τον πατέρα του Πούλισιτς και από πρώην αστέρες της εθνικής ομάδας, έχει εξελιχθεί σε μια σαπουνόπερα.
Απαντώντας στην κριτική, ο Πούλισιτς αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο CBS Sports ότι είχε ζητήσει να παίξει στα φιλικά αυτού του μήνα εναντίον της Τουρκίας και της Ελβετίας, αλλά οι προπονητές “είπαν όχι”. Ο 26χρονος, που έχει αρχηγέψει την εθνική ομάδα πολλές φορές, πρόσθεσε: “Αυτή είναι η απόφαση του προπονητή, την σέβομαι πλήρως. Δεν την καταλάβαινα, αλλά έτσι είναι.”
Ο Ποτσετίνο, μιλώντας το Σάββατο πριν από τον πρώτο αγώνα του Gold Cup, απάντησε: “Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνει ή να μην καταλαβαίνει. Οι παίκτες πρέπει να ακούνε και να ακολουθούν το σχέδιό μας. Δεν μπορούν να καθορίζουν το σχέδιο μας, διότι αν το κάνουν, ανατρέπουμε τις θέσεις, έτσι δεν είναι; … Εξηγούμε γιατί αποφασίσαμε να μην τον συμπεριλάβουμε στα φιλικά παιχνίδια, και αν έχει κάποια προβλήματα — αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα [για να καταλάβει ή όχι].”
Με κάθε σχόλιο την Πέμπτη και το Σάββατο, οι δύο ενίσχυσαν μια ήδη τεταμένη κατάσταση. Ο Πούλισιτς παραδέχτηκε, όταν ρωτήθηκε, ότι η έλλειψη επικοινωνίας από τον Ποτσετίνο, ενώ δεν είναι “θέμα”, ήταν “ελαφρώς διαφορετική” από τη σχέση του με προηγούμενους προπονητές. Ο Ποτσετίνο απάντησε ότι δεν μπορεί να έχει τακτική επαφή με 60 παίκτες, σαν να ήταν ο Πούλισιτς απλώς ένας από τους 60. “Θέλω να αισθάνονται όλοι οι παίκτες την ίδια εκτίμηση από το προπονητικό επιτελείο και από εμένα,” είπε.
Ο Ποτσετίνο τόνισε ότι “η επικοινωνία είναι καλή με [τον Πούλισιτς], όπως και με [οποιονδήποτε άλλο] παίκτη.” Ωστόσο, η επιμονή του να αντιμετωπίζει τον Πούλισιτς όπως κάθε άλλο παίκτη φαίνεται να είναι μια πηγή ασυμφωνίας μεταξύ τους. Ο Πούλισιτς είναι ο πιο διάσημος και επιτυχημένος ποδοσφαιριστής που έχει παράγει ποτέ η Αμερική. Είναι αναμφίβολα ο πιο σημαντικός παίκτης της εθνικής ομάδας, και οι προηγούμενοι προπονητές τον διαχειρίστηκαν ως τέτοιον.
Ο Πούλισιτς είχε διηγηθεί μια ιστορία για τον προκάτοχο του Ποτσετίνο, Γκρεγκ Μπερχάλτερ, που τον κάλεσε στο γραφείο του αργά τη νύχτα μετά από ένα φιλικό στο οποίο είχε σκοράρει αλλά είχε και τραυματιστεί. Ο Μπερχάλτερ προκάλεσε τον Πούλισιτς, προτείνοντάς του ότι ίσως χρειαζόταν να “προπονηθεί σκληρότερα”, αλλά όχι με επιθετικό τρόπο, με μια νοιασμένη προσέγγιση. “Μπορείς να καταλάβεις ότι είναι παθιασμένος και νοιάζεται για τους παίκτες του,” είπε ο Πούλισιτς χρόνια αργότερα. Αυτό το επεισόδιο, κατά την πρώτη του συγκέντρωση με τον Μπερχάλτερ, τον είχε επηρεάσει βαθιά.
Η προσωπική και ειδική μεταχείριση μπορεί, όμως, να προνομιακή για έναν αστέρα. Τον Μάρτιο, κατά τη διάρκεια του αγώνα για την τρίτη θέση στο CONCACAF Nations League, όταν ο Ποτσετίνο επέλεξε να αντικαταστήσει τον Πούλισιτς με τον Τάνερ Τέσμαν, ο Πούλισιτς φάνηκε να απορρίπτει την αντικατάσταση προκειμένου να εκτελέσει ένα φάουλ. Ο Ποτσετίνο δεν φάνηκε ευχαριστημένος.
Και μερικούς μήνες αργότερα, δεν φαίνεται ευχαριστημένος που ο Πούλισιτς αποφάσισε να μην συμμετάσχει στο Gold Cup — αν και έχει υπερασπιστεί δημόσια την απόφαση του Πούλισιτς και τον έχει αποκαλέσει “πολύ ταλαντούχο παίκτη” και “πολύ καλό άνθρωπο”.
“Οι άνθρωποι πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στην εθνική ομάδα,” είπε ο Ποτσετίνο πρόσφατα στους θρύλους της εθνικής ομάδας Λάντον Ντόνοβαν και Τιμ Χάουαρντ στο podcast τους. “Μιλάμε για Αργεντίνους, Βραζιλιάνους, Άγγλους ή Ισπανούς παίκτες, είναι απελπισμένοι. Ακόμα και ο Μέσι, ακόμα και ο Νεϊμάρ, ακόμα και ο Μπαπέ για τη Γαλλία, αυτοί οι τύποι είναι απελπισμένοι να πάνε στην εθνική ομάδα.” Ο Πούλισιτς, είπε, “θα έπρεπε να είναι ο Μέσι μας.”
Και το Σάββατο, δεν φαινόταν ευχαριστημένος με τη συνέντευξη του Πούλισιτς την Πέμπτη. Ενίσχυσε ότι αυτός — ο προπονητής των $6 εκατομμυρίων που έχει εργαστεί σε επίπεδα που κανένας από τους Αμερικανούς παίκτες του δεν έχει ποτέ — είναι ο υπεύθυνος, και ότι κανένας παίκτης δεν είναι μεγαλύτερος από αυτόν ή την ομάδα — ή από τον παίκτη δίπλα του.
“Δεν δίνω προτεραιότητα,” είπε ο Ποτσετίνο. “Λες [ότι ο Πούλισιτς είναι] ο καλύτερος παίκτης — ναι, είναι καλός παίκτης, φυσικά. Αλλά πρέπει να αποδίδει. Διότι θα τον κρίνω όπως τον Ντιέγκο [Λούνα], όπως οποιονδήποτε άλλο. Αν αποδώσει καλά και είναι ο καλύτερος, είναι φυσιολογικό να έχει θέση στην εθνική ομάδα.” Αλλά ένας παίκτης δεν θα παίζει απλώς επειδή λέει: “Θέλω να παίξω,” “θέλω αυτό,” “θέλω εκείνο,” πρόσθεσε ο Ποτσετίνο.
“Νομίζω ότι όταν υπέγραψα το συμβόλαιό μου [με] την ομοσπονδία, [έλεγε] ότι είμαι ο επικεφαλής προπονητής,” κατέληξε. “Δεν είμαι ένα μανεκέν.”
