Άρθρο: Ο Ποκετίνο και η Νέα Κουλτούρα της Εθνικής Ομάδας των Η.Π.Α.
ΑUSTIN, Τέξας — Λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της αρχικής λίστας της εθνικής ομάδας ανδρών των Η.Π.Α. για το καλοκαίρι, η κυρίαρχη συζήτηση δεν αφορούσε ποιοι είναι στην ομάδα, αλλά ποιοι λείπουν. Οι περισσότεροι από τους βασικούς παίκτες απουσίαζαν λόγω τραυματισμών, υποχρεώσεων για το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ή, στην περίπτωση του Κρίστιαν Πούλισιτς, λόγω μιας έντονα συζητημένης ανάγκης για ξεκούραση.
Ο προπονητής Μαουρίσιο Ποκετίνο ανανέωσε τη λίστα όχι μόνο για να αξιολογήσει νέα πρόσωπα, αλλά και για να ενισχύσει τον ανταγωνισμό στην ομάδα του. Η ήττα 4-0 από την Ελβετία στην τελευταία προετοιμασία για το Gold Cup υποδείκνυε ότι οι παραλείψεις του Ποκετίνο — οι «ποδοσφαιρικές αποφάσεις», όπως τις χαρακτήρισε — είχαν αποτύχει. Ωστόσο, η εντυπωσιακή νίκη 5-0 επί της Τρινιντάντ και Τομπάγκο στην πρεμιέρα του τουρνουά ανέστειλε τις πρώτες αμφιβολίες.
Το σχέδιο του Ποκετίνο, ωστόσο, είναι πιο βαθύ από τις αριθμητικές επιδόσεις. Μετά τις απογοητευτικές ήττες στο Nations League από τον Παναμά και τον Καναδά το Μάρτιο, άρχισε να αμφισβητεί τα εσωτερικά πρότυπα της ομάδας.
«Αυτό που θέλουμε να δημιουργήσουμε στην εθνική μας ομάδα είναι άνθρωποι που είναι απεγνωσμένοι να έρθουν, απεγνωσμένοι να αποδώσουν», είπε. «Η απόδοση σημαίνει να ακολουθείς τους κανόνες, να δημιουργείς καλή ατμόσφαιρα, να είσαι μέρος της ομάδας και να μπορείς, σε κάθε πτυχή, να ικανοποιείς τις απαιτήσεις της ομοσπονδίας μας και να κατανοείς ότι μπορεί να είναι η τελευταία ευκαιρία σου να είσαι μαζί μας».
Στη συνέχεια, έκανε την άποψή του πιο σαφή.
«Αν έρθεις στο στρατόπεδο και θέλεις να περάσεις ωραία, να παίξεις γκολφ, να βγεις για δείπνο ή να επισκεφτείς την οικογένειά σου — είναι αυτή η κουλτούρα που θέλουμε να δημιουργήσουμε; Όχι, όχι, όχι. Αυτό που θέλουμε είναι να έρθουμε στην εθνική ομάδα, να είμαστε συγκεντρωμένοι και να αφιερώνουμε όλη την προσοχή και την ενέργειά μας στην εθνική ομάδα. Διότι πρέπει να δημιουργήσουμε αυτή την κουλτούρα νίκης».
Ο Ποκετίνο επέμεινε ότι δεν τιμωρούσε τους παίκτες για τις ήττες στο Nations League. Αλλά συλλογικά, προφανώς ήθελε να προσαρμόσει την προσέγγισή τους στο στρατόπεδο. Ήταν πάντα μια δύσκολη ισορροπία, αφού κληρονόμησε μια ομάδα γεμάτη βετεράνους από τον Γκρεγκ Μπερχάλτερ, με ευρωπαϊκό pedigree που είναι χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της εθνικής ομάδας. Για τους παίκτες που περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στο εξωτερικό, η επιστροφή στις Η.Π.Α. — και στα στρατόπεδα της εθνικής — συχνά σημαίνει ότι πρέπει να βρουν χρόνο για την οικογένεια και τους φίλους τους.
«Όταν μιλάμε για τη νοοτροπία της εθνικής ομάδας, και κοιτάς τις πιο επιτυχημένες ομάδες στον κόσμο, πολλές από αυτές πηγαίνουν στο στρατόπεδο και παραμένουν σε ένα μέρος όλη την ώρα και ταξιδεύουν για τους αγώνες», είπε ο μέσος Τάιλερ Άνταμς, την ημέρα πριν από ένα φιλικό παιχνίδι κατά της Τουρκίας στο Χάρτφορντ, Κονέκτικατ. «Λόγω της γεωγραφίας της χώρας, ταξιδεύουμε παντού. Παίζουμε προφανώς στο εξωτερικό, και επιστρέφουμε σπίτι και είναι ωραίο να βλέπουμε τις οικογένειές μας. Αλλά πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία».
Ο Άνταμς, ο οποίος ήταν αρχηγός της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ, θα είναι ξανά κεντρικός στην οικοδόμηση αυτής της κουλτούρας τον επόμενο χρόνο. Το ίδιο και ο κεντρικός αμυντικός Κρις Ρίτσαρντς, ο οποίος έχει αναδειχθεί σε ηγέτη αυτήν την περίοδο και φόρεσε το περιβραχιόνιο κατά της Τουρκίας.
«Υπάρχει μια γραμμή που πρέπει να ισορροπήσουμε», είπε ο Ρίτσαρντς στο Νάσβιλ. «Μερικές φορές, στον ελεύθερο χρόνο μας, θέλουμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο με την οικογένεια παρά με τους άλλους παίκτες στο στρατόπεδο. Αλλά πιστεύω ότι αν θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτή τη νέα κουλτούρα με νέα παιδιά, πρέπει να περάσουμε χρόνο μαζί εκτός γηπέδου. … Είναι να βρούμε τη γραμμή ανάμεσα σε φίλους και οικογένεια, αλλά και να τα συνδυάσουμε, ώστε να έχουμε καλή κουλτούρα και εντός και εκτός γηπέδου».
Ο Γουόκερ Ζίμερμαν, κεντρικός αμυντικός της Νάσβιλ SC, συμφώνησε με αυτή την άποψη μετά την αρχή του αγώνα κατά της Ελβετίας.
«Απλώς τονίζει ότι πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι κάθε μέρα, ειδικά στην προπόνηση», είπε ο Ζίμερμαν. «Αλλά πιστεύω επίσης ότι αυτό το επιτελείο είναι πολύ καλό στο να λέει, ‘Όταν έχεις μια ημέρα ρεπό, μπορείς να την έχεις’. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και τη ζωή».
Και σε κάποιο βαθμό, ο Ποκετίνο συμφωνεί. Πριν από το φιλικό με την Ελβετία, τόνισε το σημείο με μια συνήθως εκτενή απάντηση.
«Είμαι ο πρώτος που θέλει οι παίκτες να έχουν ελεύθερο χρόνο», είπε. «… Είναι νέοι, οι νέοι χρειάζονται διαφορετικές δυνατότητες να κάνουν πράγματα. Αυτό που λέω πάντα είναι ότι όταν έχεις ολοκληρώσει τη δουλειά σου, όταν οι ευθύνες σου είναι καλυμμένες, τότε ναι, μπορούμε να κάνουμε όλα όσα θέλουμε. Αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να μην έχουμε καλυμμένα όλα αυτά και να βγαίνω για μια βόλτα. Αν δεν έχω ολοκληρώσει τη δουλειά μου, δεν μπορώ να βγω για μια βόλτα στο Νάσβιλ για να δω την πόλη. Κάνω τη δουλειά μου και μετά πηγαίνω να δω το Νάσβιλ».
Ο Αργεντινός επανήλθε σε ένα προηγούμενο σχόλιο που είχε κάνει και είχε τραβήξει την προσοχή: την κριτική του για τις εξόδους για γκολφ και τα σχέδια για δείπνο κατά τη διάρκεια του στρατοπέδου. Αυτό που πραγματικά επιδιώκει, τόνισε, είναι μια ένταση και ενέργεια επιπέδου μάχης στο γήπεδο.
«Θέλω 11 λιοντάρια. Ή λύκους. Ή το ζώο που σου αρέσει περισσότερο — το πιο επιθετικό. [Θέλω παίκτες] στο γήπεδο που να μάχονται σαν να υπάρχει θάνατος», εξήγησε ο Ποκετίνο. «Αλλά αν κάνουμε όλα αυτά και απολαμβάνουμε τη ζωή αλλά μετά δεν μάχονται σαν ομάδα, μια πραγματική ομάδα, τότε δημιουργούνται πολλές αμφιβολίες. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι δεν υπάρχει ισορροπία. Η ισορροπία είναι το πιο σημαντικό σε όλες τις ομάδες ποδοσφαίρου».
Ο Άνταμς το συνοψίζει πιο συνοπτικά:
«Μιλάει αρκετά για την ισορροπία και ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να είμαστε κορυφαίοι επαγγελματίες. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Ο Ποκετίνο πιστεύει ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη ψυχολογική μοναδικότητα στο ποδόσφαιρο σε σύγκριση με άλλα ομαδικά σπορ στις Η.Π.Α., και δεν προσπαθεί να δημιουργήσει ένα υπερβολικά αυστηρό περιβάλλον.
«Αυτό δεν είναι ένα κλειστό σύστημα, δεν είναι ο στρατός, δεν είναι ένα στρατιωτικό στρατόπεδο», είπε. «Είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα που πρέπει να προετοιμαστεί για να ανταγωνιστεί μια άλλη ποδοσφαιρική ομάδα».
Ο Ζίμερμαν πρόσθεσε: «Δεν είναι ότι είμαστε κλειδωμένοι σε ένα ξενοδοχείο ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά από πολιτιστική άποψη, ναι, επικεντρωνόμαστε στην ένταση στις προπονήσεις, την ένταση στους αγώνες και στο να είμαστε ανταγωνιστικοί ως ομάδα».
Και όταν ξεκίνησε το Gold Cup, οι φυσικοί περιορισμοί της ζωής στο τουρνουά ενίσχυσαν την αλλαγή.
«Όλοι εστιάζουν στο να μεγιστοποιήσουν την ξεκούραση», είπε ο κεντρικός αμυντικός Μάρκ Μακένζι. «Προετοιμαζόμαστε με τις προπονήσεις, προετοιμαζόμαστε με τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουμε μετά τις προπονήσεις. Και όταν επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο, σηκώνουμε τα πόδια μας. Έχουμε μια αίθουσα παικτών και τέτοια. Έτσι, οι παίκτες έχουν χρόνο να γελούν και να αστειεύονται και να είναι μαζί, να συνεχίσουν να χτίζουν αυτό που κάνουμε, αλλά το πιο σημαντικό είναι να είμαστε έτοιμοι για τον επόμενο αγώνα».
Δεν θα είναι η ίδια ομάδα που θα ταξιδεύει σε όλη την Η.Π.Α. το επόμενο καλοκαίρι κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αλλά μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι παίκτες από αυτή τη λίστα του Gold Cup από ότι αναμενόταν, που θα εισέλθουν στην ομάδα ή θα έχουν σημαντικό ρόλο, και όλοι τους θα έχουν συμμετάσχει σε μια διαδικασία που ο Ποκετίνο προτεραιοποιεί — την καλιμπραρισμένη κουλτούρα — που σίγουρα είναι σε αυστηρό χρονοδιάγραμμα.
«Είμαστε όλοι επαγγελματίες», είπε ο μέσος Μπρέντεν Άαρονσον, πριν από τον αγώνα της ομαδικής φάσης κατά της Σαουδικής Αραβίας. «Όλοι γνωρίζουμε τι θα κάνουμε και τι απαιτείται από εμάς και πώς θα προσεγγίσουμε κάθε κατάσταση. Έτσι, για εμάς, ήταν σαν, θα βγούμε εκεί και θα είμαστε πολύ, πολύ συγκεντρωμένοι στο τουρνουά. Νομίζω ότι πάντα είμαστε, αλλά για αυτόν να το λέει, και είχε κάτι να πει γι’ αυτό, οπότε για εμάς ήταν απλώς όραση. Όραση και απλώς θα έρθουμε εδώ και δεν θα κάνουμε τίποτα από αυτά και θα είμαστε πολύ συγκεντρωμένοι».
Αυτό είναι το μοναδικό τουρνουά του Ποκετίνο πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, και αν οι Η.Π.Α. κάνουν μια βαθιά πορεία το επόμενο καλοκαίρι, η άυλη πρόοδος προς μια κουλτούρα νίκης θα παρουσιαστεί ως η κληρονομιά της.
