Για τις περισσότερες από 90 κοιμισμένες λεπτομέρειες την Πέμπτη το βράδυ στο Όστιν του Τέξας, η ανδρική εθνική ομάδα των Η.Π.Α., γεμάτη από αναπληρωματικούς, προσπαθούσε να βρει ρυθμό. Στον δεύτερο αγώνα της φάσης ομίλων του Gold Cup, απέναντι σε μια B-team της Σαουδικής Αραβίας, η αυτοσχέδια ομάδα των Αμερικανών έδειξε ότι δεν είναι ακόμα έτοιμη για το διεθνές επίπεδο.
Ωστόσο, στο 31ο και 63ο λεπτό, ένας από τους λίγους εξαιρέσεις, ο Κρις Ρίτσαρντς, έσωσε την κατάσταση. Οδήγησε την ομάδα των Η.Π.Α. σε νίκη 1-0 και στα προημιτελικά του Gold Cup, αποδεικνύοντας παράλληλα γιατί είναι σίγουρη επιλογή για την ενδεκάδα του επόμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου το καλοκαίρι.
Αρχικά, στο τέλος μιας εξαντλητικής κούρσας 30 γιάρδων, ο Ρίτσαρντς διατήρησε ανέπαφη την εστία των Η.Π.Α. με μια ηρωική επέμβαση, αποκρούοντας την καλύτερη ευκαιρία των Σαουδάραβων. Στη συνέχεια, καθώς οι ομάδες πλησίαζαν σε ισοπαλία 0-0, ο Ρίτσαρντς σημείωσε το μοναδικό γκολ της βραδιάς από στημένη φάση.
Η νίκη 1-0 έστειλε τις Η.Π.Α. στα προημιτελικά του Gold Cup, πιθανότατα στην κορυφή του Ομίλου D. Εκεί, στις νοκ άουτ φάσεις, θα αρχίσει η πραγματική πρόκληση, είτε απέναντι στην Κόστα Ρίκα είτε στο Μεξικό.
Στη φάση των ομίλων, υπήρξε μια ευκαιρία για την εξασθενημένη ομάδα των Η.Π.Α. να αφήσει πίσω της μια δύσκολη περίοδο πριν το Gold Cup. Ωστόσο, την Κυριακή, σε μεγάλο βαθμό, επανήλθαν στα απογοητευτικά επίπεδα της προετοιμασίας τους.
Η ομάδα των Η.Π.Α. μπήκε άνετα στο Q2 Stadium, έχοντας αποφορτίσει την πίεση με μια νίκη 5-0 επί της Τρινιντάντ και Τομπάγκο στην πρεμιέρα της. Στη συνέχεια, έπαιξε με άνεση. Για περίπου 15 ή 20 λεπτά, αυτό ήταν θετικό. Είχαν την κατοχή, εξουδετέρωσαν όλες τις απειλές των Σαουδαράβων και καθόρισαν τη επιθετική τους διάταξη ψηλά στο γήπεδο.
Ωστόσο, μόλις βρέθηκαν σε αυτή τη διάταξη, οι Αμερικανοί δεν έκαναν τίποτα. Ήταν πολύ αργοί, πολύ προσεκτικοί και προβλέψιμοι, τόσο στις πάσες όσο και στην κίνηση χωρίς την μπάλα. Ήταν πολύ στενοί, και οι δύο παίκτες που έμειναν κυρίως στο πλάι — Μαξ Άρφστεν και Τζακ ΜακΓκλιν — δεν έκαναν τίποτα εντυπωσιακό ή δημιουργικό.
Ερωτήματα τέθηκαν για το μοντέλο παιχνιδιού του προπονητή Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Όταν ο Ποτσετίνο κοίταξε στον πάγκο για να βρει κάποιον που θα μπορούσε να δώσει ζωή στην επίθεση των Η.Π.Α., είδε… τους Μπρέντεν Άαρονσον, Πάξτεν Άαρονσον και Κουίν Σάλιβαν. Συνήθως έχει δύο εξτρέμ επιπέδου διεθνών, τον Κρίστιαν Πούλισιτς και τον Τιμ Γουέα, αλλά ο ένας ξεκουράζεται και ο άλλος βρίσκεται με την Γιουβέντους στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Έτσι, σχεδόν δεν υπήρξε κάθετη κίνηση. Υπήρξαν ελάχιστες στοχευμένες ντρίμπλες ή πάσες. Μερικές ελκυστικές σέντρες από τους Άρφστεν, ΜακΓκλιν και Μάλικ Τίλμαν, αλλά στα 40 λεπτά, οι Η.Π.Α. είχαν μόνο μία σουτ, καμία στην εστία, και 0.03 αναμενόμενα γκολ.
Τελικά, η Σαουδική Αραβία εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας των Η.Π.Α. και επιτέθηκε σε μερικές αντεπιθέσεις. Στο 31ο λεπτό, οι Αμερικανοί άφησαν τον Αμπντουλραχμάν Αλ Ομπούτ μόνο του στην αριστερή πτέρυγα. Αυτός μπήκε στην περιοχή και προσπάθησε σουτ, το οποίο αποκρούστηκε από τον Ρίτσαρντς.
Ο Πάτρικ Άγκιεμανγκ κατέγραψε τελικά την πρώτη σουτ στην εστία για την ομάδα των Η.Π.Α. με μια αδύναμη κεφαλιά στο 45ο λεπτό. Ωστόσο, γενικά ήταν αδιάφορος. Ούτε ο Τίλμαν ούτε ο Ντιέγκο Λούνα κατάφεραν να μπλέκονται στο παιχνίδι. Οι ομάδες πήγαν στο ημίχρονο με σκορ 0-0.
Φαινόταν ότι μόνο μια στημένη φάση θα μπορούσε να ξυπνήσει το παιχνίδι. Και πριν από πολύ, μία ήρθε.
Οκτώ λεπτά μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, ο Ρίτσαρντς ελευθερώθηκε από ένα κόρνερ, αλλά η κεφαλιά του κατέληξε κατευθείαν στην αγκαλιά του τερματοφύλακα. Λίγα λεπτά αργότερα, η Σαουδική Αραβία δημιούργησε αντεπίθεση και χτύπησε το δοκάρι — αν και η σημαία του οφσάιντ ήταν σηκωμένη.
Και λίγα λεπτά αργότερα, ο Ρίτσαρντς έδωσε λύση. Συνέδεσε με την εκτέλεση φάουλ του Σεμπάστιαν Μπερχάλτερ. Γιόρτασε την επιτυχία του με ενθουσιασμό.
Από τους 11 βασικούς παίκτες της Πέμπτης — Μάτ Φρίζ, Ρίτσαρντς, Τιμ Ριμ, Άρφστεν, Άλεξ Φρίμαν, Μπερχάλτερ, Λούκα ντε λα Τόρρε, Λούνα, Τίλμαν, ΜακΓκλιν, Άγκιεμανγκ — αυτός είναι ο μόνος σίγουρος για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά από μια εντυπωσιακή σεζόν στην Κρίσταλ Πάλας στην Αγγλία, είναι ένας από τους λίγους Αμερικανούς παίκτες που πλησιάζουν την ανεπανάληπτη στιγμή τους το 2026. Εμφανίζεται ως ηγέτης, μια σταθερή παρουσία με δυναμική προσωπικότητα, και ένα πρόσωπο που η ομάδα των Η.Π.Α. μπορεί να στηριχθεί καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι.