Η Δομινικανή Δημοκρατία δεν είχε ποτέ προηγουμένως προκριθεί στο Gold Cup, το δια continental πρωτάθλημα της Concacaf, και σίγουρα δεν είχε σημειώσει ποτέ γκολ. Όταν ήρθε η στιγμή, όμως, κάτι που φαινόταν απλό απέκτησε μια διαφορετική διάσταση.
Καθώς ο Πέτερ Γκονζάλεζ πήρε την μπάλα από ένα πλάγιο και πέρασε τους αμυντικούς του Μεξικού για να μπει στην περιοχή, ένας φίλαθλος του El Tri πέταξε την μπάλα που είχε βγει εκτός αγωνιστικού χώρου πίσω στο γήπεδο. Ο Γκονζάλεζ σημείωσε ένα πανέμορφο γκολ — ένα γκολ που θα επαναλαμβάνεται πάντα ως το πρώτο της Δομινικανής Δημοκρατίας σε αυτό το επίπεδο, αλλά ήταν μια περίεργη και αμφισβητούμενη στιγμή.
Το Μεξικό διαμαρτυρήθηκε τη στιγμή που η Δομινικανή Δημοκρατία πανηγύριζε, με το γκολ να μετράει παρά τις διαμαρτυρίες των Βορειοαμερικανών. Ήταν όλα λίγο… Concacafy.
Για όλες τις λέξεις που έχει δημοσιοποιήσει το ποδόσφαιρο, κανένας όρος δεν είναι τόσο μοναδικός όσο αυτοί που αναφέρονται στην Concacaf — πλήρης ονομασία Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου Βόρειας, Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής. Ο κυβερνητικός οργανισμός έχει αφήσει πίσω του τις ημέρες των ανήθικων ηγετών και τώρα είναι μια πιο σοβαρή οντότητα που προσπαθεί να αναπτύξει το ποδόσφαιρο στην περιοχή. Ωστόσο, ένα πράγμα που δεν μπορεί να αποτινάξει είναι η τάση του να παρουσιάζει στιγμές που δεν μοιάζουν με καμία άλλη.
Και όλοι μας είμαστε καλύτεροι γι’ αυτό.
Σίγουρα, δεν είναι πάντα θετικό όταν “σε χτυπάει το Concacaf”, μια φράση που χρησιμοποιείται μερικές φορές όταν ένας διαιτητής της περιοχής έχει μια… λιγότερο συνεπή εμφάνιση. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι πάντα κακό. Μερικές φορές τα πράγματα αποκτούν μια Concacafy διάσταση, και αυτό είναι μια χαρά.
Οι αθλητισμοί σήμερα είναι σοβαροί και όλα είναι πολύ σοβαρά. Παρά την γιορτή των επιτευγμάτων ή τους νοσταλγικούς λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα, αυτό που ακούγεται πιο δυνατά στο σύγχρονο παιχνίδι φαίνεται να είναι οι συζητήσεις για την κουλτούρα του δαχτυλιδιού, την λατρεία του ατόμου και τις παρατηρήσεις για την αύξηση των διαδικτυακών υπηρεσιών streaming. Στην Concacaf, υπάρχει ακόμα η χαρά του περίεργου, του παράξενου και του αβέβαιου. Είναι οι Τυχαίες Πράξεις του Concacaf όπως η παλιά δοκιμή ακαθαρσίας του δικαστή Πότερ Στιούαρτ; Ξέρεις απλώς ότι το βλέπεις όταν το δεις;
Κάπως έτσι. Το γεγονός είναι ότι οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στην Concacaf μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου. Απλώς… δεν συμβαίνει — ή δεν συμβαίνει στις στιγμές που βλέπεις τα πράγματα να αποκτούν Concacafy διάσταση σε αυτή την περιοχή.
“Είναι ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο για εμάς. Πολύ φυσικό,” είπε ο Ερβέ Ρενάρ, Γάλλος προπονητής της Σαουδικής Αραβίας, που συμμετέχει στο Gold Cup, αλλά με εκτενή εμπειρία στην Αφρική. “Για να είμαι ειλικρινής, αυτό δεν είναι το δυνατό μας σημείο, αλλά πρέπει να βελτιωθούμε γιατί όταν πας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μερικές φορές έχεις αυτού του είδους τα παιχνίδια.”
Ο Ρενάρ δεν είναι ο μόνος έμπειρος προπονητής που έρχεται αντιμέτωπος με σοκ όταν αγωνίζεται στην περιοχή. Ο τελευταίος είναι ο προπονητής της Τζαμάικας, Στιβ ΜακΛάρεν, ο οποίος ανέλαβε την ομάδα πέρυσι μετά από μια μακρά καριέρα κυρίως σε αγγλικές ομάδες.
Γνώριζε λίγο την περιοχή από τη δουλειά του με τη FIFA ως τεχνικός διευθυντής, όταν του ζητήθηκε να αναλύσει τις δομές διαφόρων εθνών και να προσφέρει συστάσεις. Τώρα, είναι στη μέση της δράσης, οδηγώντας την Τζαμάικα στην τελική φάση των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά αντιμετωπίζοντας μια αποτυχία στον πρώτο αγώνα του Gold Cup. Ενώ ο προπονητής διατηρεί το χαμόγελο του, έχει βρει μια δοκιμασία στην περιοχή.
“Δεν υπάρχει ποτέ εύκολο παιχνίδι στην Concacaf,” είπε ο ΜακΛάρεν. “Οι [Κεντροαμερικανοί] είναι πολύ επιθετικοί, με πολύ καλή τεχνική. Οι Καραϊβικοί είναι πολύ δυνατοί, ισχυροί όπως εμείς.”
“Το ποδόσφαιρο είναι τελείως διαφορετικό. Πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτό. Έχω αγαπήσει κάθε παιχνίδι. Είναι μια μεγάλη πρόκληση.”
Ίσως να οφείλεται στη φύση της περιοχής. Ενώ οι περισσότερες περιοχές της FIFA είναι σαφώς καθορισμένες και κατά κύριο λόγο λογικές, ακολουθώντας γεωγραφικά και πολιτιστικά όρια, η Concacaf αποτελείται από τρεις διακριτές υποπεριοχές που έχουν “συμπιεστεί” μαζί. Τι κοινό έχει η Αϊτή με τη Νικαράγουα; Τι σχέση έχει η Μοντσεράτ με το Ελ Σαλβαδόρ; Παρ’ όλα αυτά, αυτές οι ομάδες έχουν βρεθεί σε σημαντικές αναμετρήσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Οι πολιτισμικές συγκρούσεις μπορεί να είναι αξιαγάπητες, αν και μερικές φορές η αδελφοσύνη της Concacaf χτίζει μια γέφυρα λίγο πιο γρήγορα — όπως το 2021, όταν ο αντιπρόεδρος του Σουρινάμ, Ρόνι Μπρούνσβαϊκ, φόρεσε τη φανέλα της ομάδας που κατέχει στο πλέον ανενεργό τουρνουά Concacaf League. (Σε ηλικία 60 ετών, δεν ήταν μόνο ο πατέρας ενός από τους συμπαίκτες του, αλλά και αρκετά μεγάλος ώστε να είναι παππούς για πολλούς παίκτες.) Μετά το παιχνίδι, πλάνα από τα αποδυτήρια της Ολίμπια τον έδειξαν να μοιράζει μετρητά σε μια γενναιόδωρη, Concacafy στιγμή που του απέφερε τριετή αποκλεισμό λόγω “σοβαρών παραβάσεων κανόνων ακεραιότητας.”
Συνήθως, οι καταστάσεις δεν είναι τόσο εξωφρενικές, και τα πράγματα αποκτούν Concacafy διάσταση με μια φυσική τάπα, όπως η πτήση του Τζαμαϊκανού μέσου Ντάμιον Λόου, που κέρδισε κίτρινη κάρτα στο 19ο λεπτό του αγώνα Gold Cup εναντίον της Γουατεμάλας.
Αλλά πότε-πότε, οι φίλαθλοι ζουν τις στιγμές της φαντασίας που τους κρατούν να επιστρέφουν για περισσότερα.
Αυτό το καλοκαίρι, όσοι προτιμούν τα πράγματα λίγο πιο απλά, ίσως με μια ευρωπαϊκή αίσθηση, μπορούν να απολαύσουν το νέο επεκταμένο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA. Ενώ υπάρχει κάποια πιθανότητα για Concacafy στιγμές εκεί, ειδικά δεδομένης της παρουσίας πέντε ομάδων της Concacaf, είναι μια πολύ πιο αυστηρή υπόθεση.
Για τους υπόλοιπους, το Gold Cup θα συνεχίσει να γίνεται όλο και καλύτερο. Αγκαλιάστε το “Conca-chaos.”
