Με τον Jude Bellingham, όλα είναι θέμα λύσεων.
Εμφανίζεται με θρυλικά τάκλιν που σώζουν γκολ, εμφανίζεται στην άλλη περιοχή με εξίσου θρυλικές συμβολές στα γκολ — είναι ο τακτικός Winston Wolf από το "Pulp Fiction". Λύνει προβλήματα.
Αλλά εκπροσωπεί και ένα. Ένα σημαντικό. (Όχι, δεν είναι ο τραυματισμός στον ώμο που επιτέλους θα λύσει με μια μικρή επέμβαση μόλις τελειώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.)
Το γεγονός ότι ο Bellingham είναι ένας υπερπρονομιούχος ποδοσφαιριστής, με έντονο ανταγωνιστικό πνεύμα, εξαιρετικές αθλητικές ικανότητες και, πάνω απ’ όλα, μια παλιάς κοπής νοοτροπία "τρέχουμε παντού, κάνουμε τα πάντα, είμαστε οι απόλυτοι box-to-box παίκτες", τον κάνει να φαίνεται, στα μάτια του μη εκπαιδευμένου θεατή, ως το πρότυπο κάθε σχολικού ήρωα. Γι’ αυτό οι φίλαθλοι της Ρεάλ Μαδρίτης, από τον πρώτο του αγώνα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου την περασμένη σεζόν, τραγουδούν τόσο συχνά το "Hey Jude".
Τον λατρεύουν. Θα ιδρώσει μέχρι να περάσει το σήμα της ομάδας, θα βάλει το σώμα του στη μάχη, ο πόνος δεν τον τρομάζει, και, τις περισσότερες φορές, αυτές οι λύσεις θα κερδίσουν πόντους για τη Ρεάλ Μαδρίτης που τονίζουν το διάσημο credo τους "Δώστε τα πάντα μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα."
Ποιο είναι το πρόβλημα, θα αναρωτηθείτε; Το πρόβλημα είναι ότι ο προπονητής Χάβι Αλόνσο έχει κληρονομήσει την ίδια κατάσταση που οδήγησε τον προκάτοχό του, Κάρλο Αντσελότι, σε απόγνωση.
Και οι δύο, ο προηγούμενος και ο τρέχων προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν εξαιρετικοί κεντρικοί μέσοι που κέρδισαν το UEFA Champions League όταν φορούσαν ακόμα τα ποδοσφαιρικά τους παπούτσια. Δεν έχουν μόνο τη δύναμη να οργανώσουν τη δομή της πρώτης ομάδας της Ρεάλ όπως νομίζουν, αλλά έχουν και μια προνομιούχα κατανόηση του πώς πρέπει να λειτουργεί το κέντρο του γηπέδου. Δεν το κηρύσσουν απλώς, το έχουν κάνει.
Κατά τη διάρκεια της περασμένης σεζόν, ιδίως αφού ο Τόνι Κρόος αποσύρθηκε, ο Αντσελότι ήθελε να χρησιμοποιήσει τον Bellingham ως τον παίκτη που θα στηρίξει το κέντρο, θα το κρατήσει ενωμένο, θα καθοδηγήσει τη δομή, προσθέτοντας παράλληλα και μερικά από τα χαρακτηριστικά γκολ του. Ο Ιταλός δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει αυτή την όραση επειδή δεν εμπιστεύθηκε τον Bellingham σε ένα μόνο ζήτημα.
Είναι το γεγονός ότι επειδή μπορεί, ο Jude το κάνει. Με άλλα λόγια, έχει αυτή τη μεγάλη όρεξη να κάνει τα πάντα.
Αν η μπάλα δεν έρχεται προς το μέρος του, θα πάει να την βρει. Αν δει κίνδυνο, θα τρέξει στην δράση, αντιδρώντας, για να σβήσει τις φωτιές. Όταν δει ένα κενό ή την ευκαιρία να βγάλει έναν αντίπαλο εκτός θέσης, φεύγει τρέχοντας, σε μια ενέργεια που μερικές φορές είναι μια καλή επιλογή — αλλά μερικές φορές όχι.
Ο Αλόνσο δεν κληρονομεί μόνο αυτές τις τάσεις του αστέρα μέσου του, αλλά ανησυχεί και γι’ αυτές. Ανησυχεί γιατί αυτό που θέλει να επιβάλει με κάθε κόστος είναι η ισορροπία, η δομή, η σταθερότητα και το τέλος του τρόπου με τον οποίο η Ρεάλ Μαδρίτης είχε εύκολα διασπαστεί, με τεράστιους χώρους ανάμεσα στις γραμμές της και κενά ανάμεσα στους παίκτες — χαρακτηριστικά παραδείγματα οι αγώνες με την Μπαρτσελόνα την περασμένη σεζόν και ο αγώνας με την Άρσεναλ στο Λονδίνο.
Οι ομάδες συχνά μπορούσαν να τους τιμωρήσουν βασισμένες στο γεγονός ότι η Ρεάλ Μαδρίτης, αν έχανε τη μπάλα, ήταν σε κακή θέση.
Μέχρι η Ρεάλ να μπορέσει να υπογράψει έναν εξαιρετικό παίκτη-πιβότ, ο Αλόνσο είναι αποφασισμένος να διδάξει τον Bellingham να είναι λίγο πιο περιορισμένος στις κινήσεις του — ή τουλάχιστον πιο πειθαρχημένος και στρατηγικός.
Αυτό θα είναι μια μάχη. Μια μάχη γιατί, μόλις 21 ετών, ο Bellingham είναι παγκόσμιας κλάσης σε κάθε πτυχή του παιχνιδιού του — εκτός από αυτήν. Θα προκαλέσει απογοήτευση, θα αισθανθεί ότι οι φτερούγες του είναι κομμένες, και, σχεδόν σίγουρα, θα υπάρξουν συγκρούσεις μεταξύ του και του νέου του προπονητή.
Ο Αλόνσο είναι εξαιρετικός επικοινωνιακά, πολύ έξυπνος, αλλά είναι επίσης πολύ αποφασιστικός και, όταν χρειαστεί, απαιτητικός στην έκφραση των απαιτήσεών του. Το θετικό είναι ότι υπήρξε ήδη απόδειξη στη νίκη της Κυριακής επί της Μεξικανικής ομάδας Πατσούκα ότι το μήνυμα τουλάχιστον καταγράφεται από τον εξαιρετικό Άγγλο.
Μετά την εξαιρετική του εμφάνιση σε μια νίκη με 10 παίκτες, αφού βρέθηκαν πίσω με 1-0 και με τον Ραούλ Ασένσιο αποβληθέντα, ο Bellingham είπε: "Ο προπονητής και εγώ μιλάμε πολύ κάθε μέρα. Ο Χάβι είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές. Έχει ήδη δείξει ότι έχει πολλές καλές ιδέες για το πώς να παίξουμε — πώς να αμυνθούμε και πώς να επιτεθούμε. Όλα αυτά θα είναι εξαιρετικά σημαντικά για αυτή τη νέα εποχή που αρχίζει."
Τα λόγια είναι καλά. Υποδεικνύουν μια σύνθεση συναισθημάτων και πεποιθήσεων. Μεταφέρουν μια πίστη ότι, με την πάροδο του χρόνου, θα γίνει πρόοδος.
Αλλά κανείς δεν πρέπει να έχει αμφιβολίες ότι αυτό θα είναι μια θεμελιώδης αλλαγή στάσης για τον Bellingham. Δεν θα είναι εύκολο, και θα υπάρξουν αναταράξεις στη σχέση του με τον προπονητή. Ο Αλόνσο έχει αναλάβει τον Bellingham ως κάτι περισσότερο από έναν αστέρα μέλος της ομάδας του — θα είναι ένα προσωπικό του project.
Οι πιθανές κερδισμένες είναι γιγαντιαίες.
Αν η Ρεάλ Μαδρίτης μπορέσει να προσθέσει επιπλέον ποσοτική νοημοσύνη και πειθαρχία σε έναν ποδοσφαιριστή που είναι ήδη εύκολα στους 10 κορυφαίους παγκοσμίως όταν είναι πλήρως υγιής και σε φόρμα, το δυναμικό είναι σχεδόν απεριόριστο — σίγουρα σε επίπεδο Ballon d’Or — αλλά είναι γνωστό ότι η λεοπάρδαλη δεν αλλάζει εύκολα τα σημάδια της.
Μέρος της ομορφιάς και της λάμψης του Bellingham είναι το γεγονός ότι όταν βλέπει μια ευκαιρία, την αρπάζει. Για τους υπόλοιπους από εμάς, που δεν έχουμε την ευθύνη της διαχείρισης της Ρεάλ, είναι απλώς εκπληκτικό να το παρακολουθούμε.
Αλλά αυτός ο προπονητής είναι εξαιρετικά αποφασιστικός.
"Θέλω η ομάδα μου να αποδίδει ως σύνολο, τόσο στον τρόπο που πιέζουν όσο και στον τρόπο που παίζουμε τη μπάλα," είπε ο Αλόνσο πριν από την έναρξη του τουρνουά. "Αυτό θα μας δώσει σταθερότητα ως ομάδα και θα επιτρέψει στις ατομικές ικανότητες να κάνουν τη διαφορά. Θέλω η ομάδα μου να κατανοεί τι πρέπει να κάνουμε με και χωρίς τη μπάλα."
"Ο Jude, στην ομάδα μου, είναι μέσος. Θέλω να γίνει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικός. Είναι σε καλή ηλικία για να μάθει και να δουλέψει. Το καλό για έναν προπονητή είναι να έχει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές — όλα τα υπόλοιπα γίνονται το πρόβλημά μου."
Όλα είναι εκεί. Το μήνυμα είναι σαφές. Ο Αλόνσο λατρεύει τις ικανότητες του Bellingham, αλλά βλέπει συγκεκριμένα περιθώρια βελτίωσης. Βελτιώσεις για τις οποίες έχει ένα σχέδιο προσαρμοσμένο.
Αλλά υπάρχει και μια μικρή ατυχία. Ο Τόμας Τούχελ, ο προπονητής της Αγγλίας, που επίσης πρέπει να βρει πώς να χρησιμοποιήσει τον Bellingham, θέλει τον εξαιρετικό νέο αστέρα του να παίζει "όσο το δυνατόν πιο κοντά στο γκολ."
Ο Γερμανός θα χρησιμοποιήσει τον Bellingham είτε πίσω από τον κεντρικό επιθετικό είτε ως ψεύτικο Νο. 9 όσο το δυνατόν συχνότερα. Είναι μια πλήρης αλλαγή ρόλου από αυτό που απαιτείται τώρα από τον Bellingham σε επίπεδο συλλόγου.
Πόσο ενδιαφέρον τεστ για τον παίκτη. Πόσο ενδιαφέρουσα εξέλιξη στο στυλ του θα πρέπει να παρακολουθήσουμε. Αλλά, πάλι, δεν θα είναι εύκολο.
Το γεγονός ότι ο Bellingham θα είναι εκτός δράσης προσωρινά ενώ ο ώμος του θεραπεύεται του δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσει και να μάθει — αντί να μαθαίνει συμμετέχοντας. Μην έχετε καμία αμφιβολία, αυτός είναι ένας νέος άνδρας που είναι εξαιρετικά έξυπνος και διψασμένος να βελτιωθεί.
Το γεγονός ότι θα παρακολουθεί το "επίδραση Αλόνσο" και στη συνέχεια θα έρθει να προσθέσει σε αυτήν θα πρέπει να είναι θετικό.
Κάτω από όλα αυτά, όμως, υπάρχει η παροιμία για τη λεοπάρδαλη και τα σημάδια της. Ο Αλόνσο ζητά από τον Bellingham να περιορίσει κάποιες από τις πιο συναρπαστικές και κεντρικές φυσικές του τάσεις.
Θα φτάσει το μήνυμα, και αν ναι, πόσο γρήγορα; Αν ναι, τότε αυτές θα είναι εξαιρετικά συναρπαστικές εποχές για τον προπονητή, τον παίκτη και τη Ρεάλ Μαδρίτης.
