Είναι εντάξει, μπορείς να το παραδεχτείς. Είμαστε φίλοι εδώ, μην ντρέπεσαι. Αν είσαι ένας casual φίλος του ποδοσφαίρου, πιθανότατα δεν ήξερες σχεδόν τίποτα για τις περισσότερες μη ευρωπαϊκές ομάδες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, εκτός αν προέρχονταν από την περιοχή σου, με εξαίρεση την Ιντερ Μιλάνο (λόγω του Λιονέλ Μέσι).
LAFC: Δεν είναι η ομάδα που έπαιξε ο Ντέιβιντ Μπέκαμ; (Όχι, αυτή είναι η άλλη ομάδα από το Λος Άντζελες, η Γκαλάξι… αυτή με τους δύο νικητές του Παγκοσμίου Κυπέλλου.)
Urawa Red Diamonds: Αυτό είναι από τον Super Mario, έτσι; (Όχι, είναι από την Ιαπωνία και προσελκύουν σχεδόν τόσους φιλάθλους ανά παιχνίδι όσο η Τσέλσι ή η Γιουβέντους.)
Ulsan HD: Δεν είναι μια μάρκα τηλεόρασης; (Ίσως, αλλά αυτή η Ulsan κέρδισε τους τελευταίους δύο τίτλους της νότιας κορεατικής λίγκας.)
Μπορεί να έχεις ακούσει για την Φλαμένγκο από τη Βραζιλία, αλλά μπορεί να εκπλάγεις που δεν υπάρχει ένα μακρύ ροζ πουλί στο έμβλημα τους. (Το όνομα προέρχεται από την πορτογαλική λέξη για τον Φλαμανδό και έχει τις ρίζες του σε μια γειτονιά του Ρίο ντε Τζανέιρο.)
Και παραδέξου το – είμαστε φίλοι – πιθανότατα νόμιζες ότι όλες οι τρεις ομάδες με τη λέξη “Al” στο όνομά τους (Al Ain, Al Ahly και Al Hilal) είναι από τη Σαουδική Αραβία, καθώς εμείς στα mainstream μέσα ενημέρωσης συνεχώς μιλάμε για το πώς η χώρα ξοδεύει δισεκατομμύρια για να προσελκύσει τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου από τον Κριστιάνο Ρονάλντο και κάτω. (Στην πραγματικότητα, μόνο η Al Hilal είναι σαουδαραβική από τις τρεις, καθώς η Al Ain προέρχεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και – αυτό μπορεί να σε μπερδέψει – η σαουδαραβική Pro League έχει επίσης μια Al Ahly. Αυτή η Al Ahly είναι από την Αίγυπτο.)
Αν είσαι ποδοσφαιρόφιλος – ή κάποιος που πληρώνεται να το κάνει, όπως εγώ – γνωρίζεις ότι πολλές από αυτές τις ομάδες είναι τεράστιοι τοπικοί θεσμοί και κάποιες ήταν ιστορικά από τις καλύτερες στον κόσμο. Αλλά το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων δεν έχει σχεδιαστεί για να προσελκύσει τους ποδοσφαιρόφιλους, οι οποίοι θα παρακολουθήσουν έτσι κι αλλιώς – είναι φτιαγμένο για να προσελκύσει τους casual φίλους και μια μέρα να εξελιχθεί σε έναν νόμιμο μικρό αδελφό αυτού του αθλητικού, πολιτιστικού και ψυχαγωγικού γίγαντα που γνωρίζουμε ως το ανδρικό Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό δεν είναι εύκολο όταν περισσότερες από τις μισές ομάδες έχουν τη διεθνή αναγνωρισιμότητα του τύπου που έπαιξε τον Darth Vader στην αρχική τριλογία του Star Wars.
Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντικό για τη FIFA να μην μετατραπεί η φάση ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων σε μια σειρά αγώνων WWE, όπου οι ευρωπαϊκές ομάδες θα περνούσαν εύκολα στα προημιτελικά, τα οποία θα έμοιαζαν με αυτά του UEFA Champions League, μόνο που θα παίζονταν σε μια μόνο αναμέτρηση και σε διαφορετική ήπειρο.
Ενώ θα μπορούσαμε ακόμα να έχουμε επτά από οκτώ UEFA προημιτελικούς, γενικά η FIFA πέτυχε την επιθυμία της. Η φάση ομίλων ήταν γενικά ανταγωνιστική. Ο συνάδελφός μου, Ράιαν Ο’Χάνλον, έκανε σε βάθος ανάλυση σχετικά με τις σχετικές δυνάμεις των ομάδων και των λιγκών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, ίσως, το χάσμα μεταξύ της ελίτ της Ευρώπης και των άλλων δεν είναι τόσο μεγάλο όσο κάποιοι νόμιζαν.
Με εξαίρεση τους ημιεπαγγελματίες της Νέας Ζηλανδίας, Auckland City (οι οποίοι πάντως κατάφεραν και ισοφάρισαν 1-1 εναντίον των Αργεντινών γιγάντων Boca Juniors), κανείς δεν φάνηκε εκτός τόπου – όχι περισσότερο από ότι φάνηκε η Σαουθάμπτον εκτός τόπου στην Premier League πέρυσι. Αν αφαιρέσουμε την Auckland από το μείγμα, και αν ορίσουμε το blowout ως αγώνα που κρίνεται με περισσότερα από τρία γκολ, τότε υπήρχαν μόνο τέσσερις αγώνες από 45 που πληρούν αυτή την προϋπόθεση, και ένας από αυτούς ήταν η ευρωπαϊκή αναμέτρηση μεταξύ της Παρί Σεν Ζερμέν και της Ατλέτικο Μαδρίτης.
Η FIFA το ανακοίνωσε με καμάρι σε δελτίο τύπου την Παρασκευή, σημειώνοντας ότι οι 16 ομάδες στα νοκ άουτ προέρχονται από 10 διαφορετικές χώρες και ότι τέσσερις από τις έξι συνομοσπονδίες εκπροσωπούνται στην φάση των 16. (Θα μπορούσε να ήταν πέντε από έξι: οι Mamelodi Sundowns της Αφρικής πλησίασαν πολύ, τερματίζοντας με τέσσερις βαθμούς.) Όσον αφορά τους ευρωπαϊκούς γίγαντες, τρεις από τις δώδεκα (Ατλέτικο Μαδρίτης, Πόρτο και – εεε – FC Σάλτσμπουργκ) αποκλείστηκαν στη φάση ομίλων. Όλες εκτός από μία από αυτές (Μάντσεστερ Σίτι) έχασαν βαθμούς απέναντι σε μη ευρωπαϊκό ανταγωνισμό.
Όσον αφορά το ποδόσφαιρο αυτό καθαυτό; Λοιπόν, αυτό είναι απόδειξη της έννοιας. Αντίθετα με ό,τι επιμένουν κάποιοι – και την εντύπωση που μπορεί να δώσουμε στα mainstream μέσα ενημέρωσης – ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί στην πραγματικότητα να ανταγωνιστεί την Ευρώπη.
Ναι, έχω ακούσει την άποψη ότι κάποιες ομάδες της UEFA δεν το παίρνουν σοβαρά. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό ήταν ο κανόνας. Οι μόνοι που άλλαξαν σημαντικά τις ομάδες τους ήταν οι Σίτι, Τσέλσι και Μπάγερν, και όλοι προχώρησαν. Άκουσα και άλλες απόψεις σχετικά με το πόσο άδικο είναι για τις ευρωπαϊκές ομάδες να παίζουν σε ζεστές συνθήκες και πώς, για αυτές, αυτό το τουρνουά έρχεται στο τέλος της σεζόν ενώ για άλλες είναι στη μέση της σεζόν, έτσι οι παίκτες είναι πιο fit και λιγότερο κουρασμένοι.
Ο παράγοντας της ζέστης είναι κάπως ανόητος. Σίγουρα, δεν είναι ευχάριστο να παίζεις σε ακραίες συνθήκες και το θέαμα υπο suffers, αλλά είναι πραγματικά κάποιο περίεργο επίπεδο που προκαλεί ανατροπές; Κάθε μία από τις εκδόσεις του Euro παίζεται το καλοκαίρι, όπως και οι περισσότερες Παγκόσμιες Κυπέλλες. Ακόμα βλέπουμε τις καλύτερες ομάδες να προχωρούν. Καμία από αυτές τις ομάδες δεν είναι συνηθισμένη να παίζει σε ακραία ζέστη: αυτές από θερμότερες χώρες τείνουν να παίζουν τα παιχνίδια τους το βράδυ αν παίζουν το καλοκαίρι (και οι περισσότερες δεν το κάνουν).
Όσον αφορά τον παράγοντα μέσης/τέλους της σεζόν; Σίγουρα, ίσως βοήθησε λίγο τις νότιοαμερικανικές ομάδες. Αλλά οι σεζόν στην Αφρική και την Ασία διαρκούν από φθινόπωρο σε άνοιξη, όπως και οι περισσότερες της Ευρώπης. Και οι περισσότερες από αυτές τις ομάδες είχαν τριών εβδομάδων διάλειμμα μεταξύ του τέλους των εγχώριων σεζόν τους και της έναρξης του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων.
Είμαι ισχυρός υποστηρικτής του Παγκόσμιου Κυπέλλου Συλλόγων, ως τουρνουά. Η Ευρώπη μπορεί να έχει το 99% των πόρων του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αλλά μόλις μπεις στο γήπεδο, το χάσμα δεν είναι πουθενά κοντά σε αυτό το μεγάλο. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου είναι ένα μικρότερος τόπος από ότι πιστεύαμε προηγουμένως.
