Η διακοπή του κύκλου των τραυματισμών του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACL) στο γυναικείο ποδόσφαιρο απαιτεί μια αλλαγή στη συζήτηση, απομακρυνόμενη από βιολογικές διαφορές, όπως οι φαρδιές λεκάνες και οι ορμονικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, σύμφωνα με τους ειδικούς. Αντίθετα, η προσοχή θα πρέπει να εστιάζεται σε παράγοντες κινδύνου που μπορούν να ελεγχθούν.
Η γυναικεία Euro 2025, που ξεκινά την Τετάρτη, θα διεξαχθεί χωρίς την Ελβετίδα επιθετικό Ραμόνα Μπάχμαν, η οποία θα χάσει το τουρνουά στη χώρα της μετά από ρήξη του ACL της πριν από λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Αυτό υπογραμμίζει την καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει ο τραυματισμός στο γόνατο στο γυναικείο άθλημα. Η Μπάχμαν αγωνίζεται για την ομάδα Χιούστον Ντάς στην NWSL.
Η Έλλα Μόρις από την Αγγλία και η αμυντικός της Ουαλίας, Μέιζι Ντέιβις, θα χάσουν επίσης το τουρνουά λόγω παρόμοιων τραυματισμών. Παρά το γεγονός ότι οι μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες είναι έως και οκτώ φορές πιο επιρρεπείς σε ρήξεις ACL από τους άνδρες, η έρευνα σχετικά με τον τραυματισμό στο επαγγελματικό γυναικείο ποδόσφαιρο είναι περιορισμένη.
«Θέλουμε να απομακρυνθούμε από αυτές τις στερεοτυπικές απόψεις ότι οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς λόγω του τρόπου που είναι τα σώματά τους», δήλωσε ο Αλεξ Κάλβιν, επικεφαλής στρατηγικής και έρευνας για το γυναικείο ποδόσφαιρο στην παγκόσμια ένωση παικτών FIFPRO. «Δεν μπορούν να αντέξουν την υψηλή φόρτιση, όλες αυτές τις παράλογες και υπερβολικά θηλυκοποιημένες απόψεις για τον τραυματισμό του ACL».
«Πραγματικά θέλουμε να επικεντρωθούμε σε πράγματα που μπορούμε να επηρεάσουμε. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη φυσιολογία των γυναικών, αλλά μπορούμε να προσαρμόσουμε και να βελτιώσουμε τις συνθήκες στις οποίες συμβαίνουν οι τραυματισμοί του ACL».
Ο Κάλβιν, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Λιντς Μπέκετ, συμμετέχει στο Project ACL, μια τριετή μελέτη που ξεκίνησε από την FIFPRO, την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών, τη Nike και το Πανεπιστήμιο Λιντς Μπέκετ σε συνεργασία με τη Women’s Super League.
Υπάρχει ενδιαφέρον για την επέκταση της μελέτης σε άλλες γυναικείες λίγκες σε όλο τον κόσμο. «Φυσικά υπάρχουν μη τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου που είναι κυρίως φυσιολογικοί, αλλά υπάρχουν και τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου που αφορούν το ημερολόγιο, τον αριθμό των αγώνων, τα ταξίδια και τις φυσικές συνθήκες στις οποίες αγωνίζονται οι παίκτες», δήλωσε ο Κάλβιν, ο οποίος έχει αγωνιστεί επαγγελματικά για την Έβερτον και τη Λίβερπουλ.
Ο Κάλβιν καλεί για ελάχιστα πρότυπα σε όλο το γυναικείο ποδόσφαιρο για την εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου στο εργασιακό περιβάλλον, σε τομείς όπως η πρόσβαση σε φυσιοθεραπεία και η κατάσταση των γηπέδων.
«Θέλουμε να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα γύρω από αυτούς τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου και να αρχίσουμε να χτίζουμε μια βάση αποδείξεων που δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ πριν για τον τραυματισμό του ACL», είπε.
Ο Ντέιλ Φόρσνταϊκ, λέκτορας στη διαχείριση αθλητικών τραυματισμών στο Πανεπιστήμιο Γιορκ Σεντ Τζον στην Αγγλία, δήλωσε ότι οι ψυχολογικοί παράγοντες πρέπει να γίνουν μέρος της συζήτησης γύρω από τους τραυματισμούς. «Συχνά ξεχνάμε ότι οι ποδοσφαιριστές είναι άνθρωποι και ότι οι πιέσεις της ζωής που αντιμετωπίζουν μπορεί να είναι πολύ σημαντικές. Τι επιπτώσεις έχει αυτό στα σώματά τους;» ρώτησε ο Φόρσνταϊκ.
«Γνωρίζουμε ότι alters their stress hormones. Γνωρίζουμε ότι μπορεί να επηρεάσει την αποκατάσταση των μυών από τη σωματική φόρτιση, και μπορεί να τους προκαλέσει κάποια περιφερειακή στένωση, έτσι ώστε η προσοχή τους να μειώνεται».
«Υπάρχει προφανώς ένας συμπεριφορικός μηχανισμός με το άγχος – αν δεν μπορώ να διαχειριστώ αυτές τις πιέσεις, τότε αυτό θα επηρεάσει την ποιότητα και την ποσότητα του ύπνου μου. Και γνωρίζουμε ότι ο ύπνος είναι σημαντικός ως στρατηγική αποκατάστασης».
Ο Φόρσνταϊκ ανέφερε ότι ενώ κάποιες ομάδες αρχίζουν να συνεργάζονται με ειδικούς στον ύπνο και να περιλαμβάνουν δοκιμές για την “ορμόνη του άγχους” κορτιζόλη ως μέρος της υγειονομικής εξέτασης των παικτών, αν προσλάβουν ψυχολόγο, αυτό συνήθως γίνεται αντιδραστικά. Συχνά είναι σύμβουλοι, που καλούνται για τραυματισμένους παίκτες ή όταν προκύψει κάποιο πρόβλημα.
Ο Φόρσνταϊκ μίλησε για τους ψυχολογικούς παράγοντες κινδύνου σε τραυματισμούς σε περισσότερους από 500 ιατρικούς επαγγελματίες στο ένατο Ιατρικό Συμπόσιο της UEFA στο Λουγκάνο της Ελβετίας, νωρίτερα φέτος. Ο στόχος του συμποσίου ήταν για πρώτη φορά το γυναικείο ποδόσφαιρο.
Ο επικεφαλής ιατρικός υπεύθυνος της UEFA, Ζόραν Μπαχτιγιαρέβιτς, ο οποίος φιλοξένησε το συμπόσιο, απηύθυνε έκκληση στους προπονητές σε όλα τα επίπεδα να ενημερωθούν για προγράμματα πρόληψης ώστε να βοηθήσουν στην ανατροπή της τάσης των ACL στο γυναικείο ποδόσφαιρο.
Το FIFA 11+, ένα πρόγραμμα προθέρμανσης που στοχεύει στην πρόληψη τραυματισμών, είναι ένας από τους πόρους διαθέσιμους στους προπονητές. «Χρειαζόμαστε την προσοχή των προπονητών. Χρειαζόμαστε την προσοχή των γονέων», είπε ο Μπαχτιγιαρέβιτς. «Οι προπονητές έχουν μεγάλη ευθύνη να εκπαιδεύσουν τους εαυτούς τους, να καθιερώσουν υγιείς συνήθειες προληπτικών ασκήσεων που είναι [μη ανταγωνιστικές] γιατί το αποτέλεσμα μπορεί να είναι προφανές μόνο σε 20 χρόνια».
«Αλλά θέλουμε να το κάνουμε μια συνεχόμενη προσπάθεια να εκπαιδεύσουμε όλους όσους εμπλέκονται ότι η πρόληψη είναι εφικτή. Είναι βαρετό γιατί πρέπει να το επαναλαμβάνεις δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, σωστά; Είναι βαρετό αλλά αποτελεσματικό».
«Έτσι, η συμβουλή μου είναι να αρχίσετε να το κάνετε… Η πρόληψη ξεκινά από εσάς. Κάθε Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν κάποτε παίκτης σε τοπικό επίπεδο. Η πρόληψη ξεκινά εκεί».
