Και έτσι, συναντιούνται ξανά. Ένα χρόνο μετά την οξυθυμία της αποχώρησής του από την Παρί Σεν-Ζερμέν για να ενταχθεί στη Ρεάλ Μαδρίτης με ελεύθερη μεταγραφή, ο Κιλιάν Μπαπέ θα αντιμετωπίσει την πρώην ομάδα του για πρώτη φορά την Τετάρτη στο MetLife Stadium, στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων. Θα είναι μια ιδιαίτερη, αγχωτική και αρκετά νοσταλγική συνάντηση.
Είναι ιδιαίτερη γιατί ο Παριζιάνος ταλέντο πέρασε επτά χρόνια στο Parc des Princes, με πολλές χαρές και λύπες. Αγαπά την ομάδα — το έχει κάνει πάντα και θα το κάνει για πάντα — όπως και η οικογένειά του. Ο πατέρας του, Γουίλφριντ, ήταν παρών το περασμένο Σάββατο όταν η PSG νίκησε τη Μπάγερν Μονάχου στην Ατλάντα.
Ο Μπαπέ ένιωσε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να φύγει από την γαλλική πρωτεύουσα για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να παίξει στο Μπερναμπέου, και κανείς δεν μπορεί πραγματικά να τον κατηγορήσει γι’ αυτό. Ωστόσο, αυτό που κάνει αυτή τη συνάντηση ιδιαίτερα ξεχωριστή δεν είναι το τι λείπει από την PSG από τότε που έφυγε, αλλά το τι έχει γίνει η PSG χωρίς αυτόν. Έχουν γίνει, χωρίς αμφιβολία, η καλύτερη ομάδα συλλόγων στον κόσμο το 2025 — μια πραγματική ομάδα χωρίς κυρίαρχα αστέρια, όπου όλοι παίζουν ο ένας για τον άλλον, επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι μαζί.
Ωστόσο, θα είναι επίσης μια τεταμένη συνάντηση, καθώς η πλευρά του Μπαπέ εξακολουθεί να εμπλέκεται σε μια οξυθυμία νομική διαμάχη με την PSG σχετικά με απλήρωτους μισθούς και μπόνους. Ο αρχηγός της Γαλλίας απαιτεί την πληρωμή 55 εκατομμυρίων ευρώ, που όπως λέει, του οφείλει ο σύλλογος από την τελευταία του σεζόν. Η PSG υποστηρίζει ότι ο Κιλιάν συμφώνησε προφορικά να παραιτηθεί από αυτό το ποσό όταν πήρε την απόφαση να φύγει από τον σύλλογο για τη Μαδρίτη χωρίς μεταγραφικό κόστος. Με τους δικηγόρους εμπλεκόμενους, αυτό δεν θα επιλυθεί σύντομα.
Παρ’ όλα αυτά, ο Μπαπέ και ο πρόεδρος της PSG, Νάσερ αλ-Χελάιφι, θα συναντηθούν ξανά την Τετάρτη για πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο. Δεν θα αγνοήσουν ο ένας τον άλλον και σκοπεύουν να σφίξουν τα χέρια, λέει πηγή από τις δύο πλευρές στο ESPN, αλλά η κακή σχέση ανάμεσά τους παραμένει. Ο αλ-Χελάιφι εξακολουθεί να κρατά κακία για τον τρόπο που ο προστατευόμενός του τον άφησε και τον σύλλογο, ακόμη και αν είχε κάποια καλά λόγια για αυτόν τον περασμένο μήνα. “Ήμασταν τυχεροί χωρίς αυτόν φέτος, αλλά του εύχομαι τα καλύτερα στη Μαδρίτη, από τα βάθη της καρδιάς μου.”
Τέλος, θα είναι μια νοσταλγική συνάντηση, γιατί παρά τα νομικά ζητήματα, ο Μπαπέ είναι θρύλος της PSG. Το να σκοράρει 256 γκολ σε 308 αγώνες για τον σύλλογο είναι εξαιρετικό. Αν προσθέσετε τις ασίστ του, είναι υπεύθυνος για περισσότερες από μία συμμετοχή σε γκολ ανά παιχνίδι, κάτι που είναι απίστευτο σε επτά μεγάλες σεζόν.
Ο Μπαπέ ήταν συχνά ασταμάτητος με τη φανέλα της PSG. Ήταν πολύ καλύτερος από την Ligue 1 και κέρδισε πολλά εγχώρια τρόπαια — έξι τίτλους πρωταθλήματος, τέσσερα Κύπελλα Γαλλίας, δύο Κύπελλα Λιγκ και τρία Τρόπαια των Πρωταθλητών — αλλά το Ιερό Δισκοπότηρο, ένας τίτλος UEFA Champions League, του ξέφυγε. Ήρθε στο Παρίσι για να κερδίσει αυτήν την διοργάνωση, αλλά δεν τα κατάφερε, αν και έφτασε μια φορά στον τελικό, το 2019, και σε δύο ημιτελικούς (2020-21, 2023-24). Αυτή είναι η ειρωνεία: η Παρί έγινε καλύτερη και ισχυρότερη μετά την αποχώρηση του Μπαπέ, ενός από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, και ο σύλλογος κέρδισε το Champions League 2024-25.
Στην απουσία του, άλλοι παίκτες έχουν αναδειχθεί, ξεκινώντας από τον Ουσμάν Ντεμπελέ. Ο αριθμός 10 της PSG είναι πιθανώς το φαβορί για να κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα τον Σεπτέμβριο μετά από μια υπέροχη δεύτερη μισή της σεζόν ως κεντρικός επιθετικός τους. Ο 28χρονος σκόραρε 34 γκολ και παρείχε 13 ασίστ σε 51 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις αυτή τη σεζόν. Ήταν καθοριστικός στο Champions League, στα νοκ άουτ κατά της Λίβερπουλ (ένα γκολ), στα προημιτελικά κατά της Άστον Βίλα (δύο ασίστ), στα ημιτελικά κατά της Άρσεναλ (ένα γκολ, μία ασίστ) και στον τελικό κατά της Ίντερ Μιλάν (δύο ασίστ), καθώς και στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων κατά της Μπάγερν Μονάχου (ένα γκολ). Έχει αντίκτυπο σε κάθε μεγάλο παιχνίδι.
Ο Λουίς Ενρίκε, ο προπονητής της PSG, έκανε τον Ντεμπελέ τον κεντρικό άξονα του συστήματός του και ηγέτη της επίθεσής του. Το κύριο είναι ότι ο προπονητής κατάφερε να κάνει τον Ντεμπελέ να κάνει αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει με τον Μπαπέ. Μετά τον τελικό του Champions League, μια συντριβή 5-0 της Ίντερ Μιλάν, στην οποία ο Γάλλος διεθνής ήταν εντυπωσιακός με την μπάλα και χωρίς αυτήν, λόγω της πίεσής του, ο Ισπανός είπε: “Θα έδινα τη Χρυσή Μπάλα στον Ντεμπελέ για τον τρόπο που υπερασπίστηκε σε αυτόν τον τελικό. Αυτό λέγεται ηγεσία μιας ομάδας.”
“Πραγματικά πιστεύω ότι αξίζει τη Χρυσή Μπάλα, χωρίς αμφιβολία, όχι μόνο για τους τίτλους που κέρδισε ή τα γκολ που σκόραρε, αλλά για την πίεση που άσκησε.”
Δέκα μήνες πριν, σε ένα βίντεο που έγινε viral πριν από τον δεύτερο αγώνα των προημιτελικών του Champions League, εκτός έδρας κατά της Μπαρτσελόνα, ο Λουίς Ενρίκε προσπάθησε να πείσει τον Μπαπέ να κάνει το ίδιο.
“Ακούω ότι σου αρέσει ο Μάικλ Τζόρνταν. Ήταν γνωστός για το ότι κρατούσε τους συμπαίκτες του υπόλογους και αμυνόταν σαν θηρίο. Πρέπει να υιοθετήσεις αυτή την προσέγγιση. Όχι μόνο ως παίκτης, αλλά και ως ηγέτης στο γήπεδο. Πρέπει να πιέζεις (…) Γιατί; Επειδή έτσι γίνεσαι ηγέτης.”
“Νομίζεις ότι η δουλειά σου είναι απλώς να σκοράρεις γκολ για εμάς, και σίγουρα, είσαι ένας απίστευτος, παγκόσμιας κλάσης παίκτης. Αλλά αυτό δεν αρκεί για μένα.”
Μαζί με τον Ντεμπελέ, άλλοι παίκτες έχουν εντυπωσιάσει υπό την καθοδήγηση του Λουίς Ενρίκε. Το τριάδα του κέντρου έχει αναπτυχθεί εκθετικά καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, με τους Βιτίνια, Ζοάο Νέβες και Φαμπιάν Ρουΐς να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, να περιστρέφονται και να αλλάζουν θέσεις με εκπληκτικό τρόπο. Οι Άχραφ Χακίμι και Νούνο Μέντες έχουν γίνει το καλύτερο δίδυμο μπακ με τη δραστηριότητά τους στο γήπεδο, αμυντικά και επιθετικά, ενώ ο Ντεζιρέ Ντούε έχει εξελιχθεί από παίκτης του ρόστερ στη Ρεν πριν από ένα χρόνο σε τον καλύτερο παίκτη κάτω των 20 ετών στον κόσμο, μαζί με τον Λαμίν Γιαμάλ της Μπαρτσελόνα.
Η έννοια του σχεσιαλισμού, μια νέα τάση στο ποδόσφαιρο, έχει προσαρμοστεί από τον Λουίς Ενρίκε ώστε να ταιριάζει στο σύστημά του για την τοποθέτηση, το οποίο κληρονόμησε από τα χρόνια του στην Μπαρτσελόνα, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. “Ρευστότητα εντός της δομής” είναι ο καλύτερος τρόπος για να ορίσουμε αυτό το στυλ της PSG, και οι παίκτες του το έχουν κυριαρχήσει.
Τώρα, ο Μπαπέ και η Ρεάλ Μαδρίτης είναι το τελευταίο εμπόδιο ανάμεσα σε αυτούς και σε έναν ακόμη τελικό αυτή τη σεζόν, τον τέταρτο μετά το Γαλλικό Σούπερ Καπ (που κέρδισαν κατά της Μονακό), το Κύπελλο Γαλλίας (που κέρδισαν κατά της Ρεμς) και το Champions League (που κέρδισαν κατά της Ίντερ Μιλάν) και ανάμεσα σε αυτούς και σε έναν πέμπτο τίτλο ήδη με την Ligue 1.
Μια τελευταία σημείωση: Αυτή θα είναι η πέμπτη αναμέτρηση του Μπαπέ κατά της PSG. Οι πρώτες τέσσερις ήταν όταν ακόμη αγωνιζόταν στη Μονακό στην αρχή της καριέρας του. Το ρεκόρ του; Μία νίκη, μία ισοπαλία και δύο ήττες, χωρίς γκολ.
