Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε δύο διαφορετικές αγωνιστικές εκδοχές στο τρίτο του φιλικό παιχνίδι κόντρα στη Σάλκε. Ο Ρούι Βιτόρια είχε την ευκαιρία να εξαγάγει χρήσιμα συμπεράσματα, παρατηρώντας την ομάδα του να δίνει δύο πρόσωπα, ένα σε κάθε ημίχρονο, και να εστιάζει κυρίως σε όσα δεν του άρεσαν.
Κατά το πρώτο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε στον τομέα της δημιουργίας, καθώς δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί σωστά από την άμυνα και να φτάσει με αξιώσεις στο γκολ. Αντίθετα, οι Γερμανοί έδειξαν ένταση στο παιχνίδι τους και κάλυψαν τους χώρους, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες των πρασίνων, οι οποίοι δέχθηκαν πολλές επιθέσεις.
Επιπλέον, η δημιουργία του Παναθηναϊκού επηρεάστηκε από τη δυσκολία που είχε η μπάλα να φτάσει στη μεγάλη περιοχή, με τον Μπακασέτα να αναγκάζεται να υποχωρεί για να βοηθήσει στην κυκλοφορία. Η απουσία του Πέδρο Τσιριβέγια, λόγω προληπτικών λόγων, επίσης έπαιξε ρόλο. Ένα άλλο αρνητικό στοιχείο ήταν οι πολλές στατικές φάσεις που παραχώρησε η ομάδα στον αντίπαλο, ο οποίος, αν και δεν σκόραρε, απείλησε με τα ψηλά του κορμιά.
Στο δεύτερο ημίχρονο, η εικόνα άλλαξε. Ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε significantly και δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από τη Σάλκε, δημιουργώντας δύο καλές ευκαιρίες για γκολ με τους Μπακασέτα και Τζούρισιτς. Η παρουσία του Σέρβου στο αρχικό σχήμα, σε συνδυασμό με τη μετατόπιση του Πελίστρι στα δεξιά, βοήθησαν την ομάδα να αναλάβει τον έλεγχο του αγώνα, ενώ η ένταση στο παιχνίδι ήταν μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου, κυρίως λόγω των αλλαγών.
Αυτό το φιλικό παιχνίδι ήταν διδακτικό για τον Ρούι Βιτόρια και τους συνεργάτες του, καθώς η Σάλκε παρουσίασε στοιχεία που θυμίζουν τη Ρέιντζερς. Ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει τις επόμενες ημέρες στις προπονήσεις να βελτιώσει την απόδοσή του, επικεντρωμένος στο κομμάτι του παιχνιδιού που παρουσίασε προβλήματα την προηγούμενη χρονιά, διατηρώντας την ένταση καθ’ όλη τη διάρκεια των αγώνων.
