Ισπανία: Ιστορική πρόκριση στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Γυναικών
Η Ισπανία προκρίθηκε στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Γυναικών, κερδίζοντας για πρώτη φορά σε νοκ άουτ αγώνα του τουρνουά. Παρά το γεγονός ότι ακούγεται απίστευτο, είναι αλήθεια. Η La Roja, παγκόσμια πρωταθλήτρια και φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου στη Βασιλεία, δεν είχε καταφέρει ποτέ προηγουμένως να περάσει σε νοκ άουτ φάση. Μετά από τη νίκη τους 2-0 επί της διοργανώτριας Ελβετίας, που είχε την υποστήριξη του κοινού στο Στάδιο Γουάνκντορφ, το κατάφεραν.
«Πρέπει να εκτιμούμε αυτές τις στιγμές», είπε η μέσος Αϊτάνα Μπονματί μετά τη νίκη. «Μερικές φορές φαίνεται ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι 6-0. Σήμερα μείναμε ήρεμοι, είχαμε αυτοπεποίθηση και υπομονή. Είμαστε στους τέσσερις καλύτερους και έχουμε γράψει ιστορία για τη χώρα μας».
Η αναμέτρηση είχε τις δυσκολίες της. Η Μαριόνα Καλντεντέι έχασε ένα πρώιμο πέναλτι και η Ισπανία χτύπησε το δοκάρι τρεις φορές. Μετά από περισσότερο από μία ώρα παιχνιδιού, το όνειρο της Ελβετίας ήταν ακόμα ζωντανό, αλλά δύο γκολ σε πέντε λεπτά από την αναπληρωματική Αθενέα ντελ Καστίγιο και την Κλαούντια Πίνα εξασφάλισαν τη νίκη.
Υπήρχε επίσης χρόνος για την Αλέξια Πουτέλας να χάσει άλλο ένα πέναλτι για την Ισπανία, υποδεικνύοντας ότι υπάρχουν τομείς στους οποίους η ομάδα της Μόντσε Τομέ μπορεί να βελτιωθεί πριν από τον ημιτελικό εναντίον της Γαλλίας ή της Γερμανίας στην Ζυρίχη την Τετάρτη.
Η επόμενη αναμέτρηση μπορεί να είναι πιο δύσκολη και η ακρίβεια από την άσπρη βούλα μπορεί να είναι κρίσιμη. Αυτά είναι τα θεμελιώδη στοιχεία που μπορούν να κερδίσουν τουρνουά, αν και η Ισπανία δεν είναι η μόνη ομάδα με κακή πορεία στα πέναλτι. Στους τρεις προημιτελικούς, 12 από τα 17 πέναλτι δεν κατέληξαν στο τέρμα.
Η βραδιά θα ήταν πιο εύκολη αν η Καλντεντέι είχε ευστοχήσει στο πέναλτι που κέρδισε στο όγδοο λεπτό. Αυτή η απώλεια γιορτάστηκε σαν γκολ από τους 29.734 φιλάθλους, και η ενέργεια που μετέδωσε στην ομάδα των γηπεδούχων ήταν αισθητή.
Η ακούραστη Γκεράλντιν Ρεουτέλερ ήταν άψογη στις προκλήσεις, μαζί με την αρχηγό Λία Βάτλι, καθώς η Ισπανία άρχισε να απογοητεύεται. Οι ευκαιρίες που δημιούργησαν σώθηκαν εύκολα από τη Λίβια Πενγκ, και όταν η Ιρέν Παρέδες και η Πατρί Γκιχάρο χτύπησαν το δοκάρι πριν και μετά το ημίχρονο, υπήρχε μια αίσθηση ότι «δεν θα τα κατάφερναν, έτσι;».
Δεν τα κατάφεραν.
Η Τομέ γύρισε στον πάγκο και η επίδραση ήταν σχεδόν άμεση. Η πρώτη συμμετοχή της ντελ Καστίγιο ήταν να τρέξει στην περιοχή, να παραλάβει μια ασίστ της Μπονματί και να σκοράρει με ψυχραιμία στο 66ο λεπτό. Η Πίνα σκότωσε το παιχνίδι πέντε λεπτά αργότερα με ένα γκολ που έχει προπονηθεί από μικρή ηλικία.
Η επιθετικός της Μπαρτσελόνα αφηγήθηκε αυτή την εβδομάδα πώς περνούσε ώρες στην ταράτσα του σπιτιού της, σκοπεύοντας σε έναν αυτοσχέδιο στόχο. «Ο μπαμπάς λέει ότι απλώς σουτάριζα, σουτάριζα και σουτάριζα όλη μέρα», είπε.
Αυτό σίγουρα απέδωσε, καθώς υπάρχουν λίγοι παίκτες που θα στοιχημάτιζες ότι θα σκοράρουν με τέτοια σιγουριά όταν τους βλέπεις να κόβουν από αριστερά και να ετοιμάζονται να καμπυλώσουν την μπάλα προς την πάνω γωνία. Έχει ήδη σκοράρει παρόμοιο γκολ εναντίον του Βελγίου και τώρα έχει δύο σε αυτό το τουρνουά.
«Όταν κάνει αυτή την κίνηση, νομίζω ότι θα είναι γκολ», είπε η προπονήτρια της Ισπανίας, Τομέ. «Όταν παίρνει την μπάλα, προχωρά και στήνει όπως πρέπει, φέρνοντας το αριστερό της πόδι… νομίζουμε ότι θα μπει».
Η Πουτέλας έχασε στη συνέχεια ένα πέναλτι που κέρδισε η ντελ Καστίγιο αργά, με τις Ελβετές να μένουν με 10 παίκτες στο τέλος του αγώνα – η Νοέλ Μάριτς αποβλήθηκε καθώς η ιστορία τους στο Ευρωπαϊκό τελείωσε.
Αυτή ήταν η αφήγηση πριν από τον αγώνα. Η προπονήτρια Πία Σούντχαγκε είχε αναφέρει «ιστορίες» στους παίκτες της: για την νίκη της Ελβετίας στους άνδρες επί της Ισπανίας το 2010 και για το «Θαύμα της Βέρνη», τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 που κατέληξε με τη Δυτική Γερμανία να νικά μια ομάδα της Ουγγαρίας από την οποία είχε μόλις χάσει 8-3 μια εβδομάδα νωρίτερα.
Η αφήγηση της Σούντχαγκε δεν μπορούσε να προσφέρει ένα φινάλε σαν αυτό, αλλά η επίδραση μπορεί να είναι εξίσου σημαντική για το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελβετία. Οι σκηνές πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα ήταν συγκινητικές. Περίπου 20.000 Ελβετοί φίλαθλοι ντυμένοι στα κόκκινα συμμετείχαν στην παρέλαση προς το γήπεδο από την Πλατεία Μπουντεσπλάτς, περνώντας πάνω από τη γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Άαρε και φτάνοντας στο Στάδιο Γουάνκντορφ σε μια διαδρομή που διήρκεσε πάνω από μία ώρα.
Μετά, τραγούδησαν τον ύμνο, και η πλειοψηφία παρέμεινε στο γήπεδο μισή ώρα μετά τον αγώνα, με ένα τεράστιο πανό που έγραφε «Ώρα να μετακινήσουμε βουνά» να κρέμεται από τις κερκίδες, καθώς οι παίκτριες της Ισπανίας έδωσαν τιμές στις αντιπάλους τους κατά την έξοδό τους από το γήπεδο.
«Είμαι απογοητευμένη που πρέπει να επιστρέψω σπίτι», είπε η Σούντχαγκε. «Η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια και το πρώτο ημίχρονο μου λένε ότι είναι μια καλή ομάδα. Αλλά η Ισπανία είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια. Προσπαθήσαμε. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».
«Είμαι επίσης πολύ περήφανη για την Ελβετία. Αν κοιτάξετε τους ανθρώπους που ήρθαν στους αγώνες, ήταν φανταστικό. Ήταν μια μοναδική εμπειρία, πολύ συναισθηματική. Και δεν έφυγαν! Έμειναν. Αυτό μου δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Ελβετία που πιστεύουν ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι σημαντικό και είμαι πολύ ευγνώμονες γι’ αυτό».
«Αυτή είναι, νιώθω, μια εκκίνηση. Χάσαμε το παιχνίδι, αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή θα κερδίσουμε μια θετική στάση για το γυναικείο ποδόσφαιρο. Ορισμένες παίκτριες είναι λυπημένες, άλλες απογοητευμένες, αλλά αν μας δώσετε χρόνο, νομίζω ότι όλοι θα είμαστε περήφανοι για το πώς συνεχίσαμε το ταξίδι».
Το ταξίδι της Ισπανίας συνεχίζεται, και με περισσότερα ορόσημα, καθώς πηγαίνουν εκεί που δεν έχουν πάει ποτέ πριν στο Ευρωπαϊκό. Δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν γι’ αυτό, όμως, καθώς έχουν περισσότερη ιστορία να γράψουν την Τετάρτη.
