Αυτό το καλοκαίρι, οι ομάδες της Premier League έχουν δαπανήσει τουλάχιστον 35 εκατομμύρια ευρώ για 21 διαφορετικούς παίκτες, εκ των οποίων οι 12 προέρχονται από συλλόγους εκτός της Premier League. Οι δύο πιο ακριβές μεταγραφές της καλοκαιρινής περιόδου, οι Florian Wirtz και Hugo Ekitike, εντάχθηκαν στη Liverpool από την Bundesliga. Οι μεγαλύτερες μεταγραφές της Arsenal, οι Martín Zubimendi και Viktor Gyökeres, προέρχονται από κορυφαίες κατηγορίες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, αντίστοιχα. Δύο από τις τρεις σημαντικές κινήσεις της Manchester City, οι Tijjani Reijnders και Rayan Cherki, προήλθαν από τη Serie A της Ιταλίας και τη Ligue 1 της Γαλλίας.
Αν παρακολουθείτε την Premier League αρκετά καιρό, ίσως διαβάσατε αυτά και αρχίσατε να σκέφτεστε αυτομάτως: να κοροϊδεύετε έναν τοπικό οπαδό που καλεί στο TalkSPORT ή να μιμείστε κάποιον αναλυτή στο Sky Sports. Όμως, δεν μπορείτε να μην αναρωτηθείτε, «μπορεί να τα καταφέρει στην Premier League;»
Το 2010, ο αναλυτής Andy Gray είχε πει ότι ο Lionel Messi «θα δυσκολευόταν σε μια κρύα νύχτα στο Britannia Stadium», έδρα της Stoke City. Αυτό συνέβη 18 μήνες μετά από τη στιγμή που ο Messi είχε σκοράρει με κεφαλιά σε νίκη 2-0 επί της Manchester United στον τελικό του Champions League. Και ήταν κατά τη διάρκεια μιας σεζόν που θα ολοκληρωνόταν με τον Messi να σκοράρει το νικητήριο γκολ σε νίκη 3-1 στον τελικό του Champions League κατά της Manchester United, γεγονός που οδήγησε τον Sir Alex Ferguson να χαρακτηρίσει την Barcelona του Messi «την καλύτερη ομάδα που έχω αντιμετωπίσει». Η Stoke City; Έχασε 2-1 από τη Manchester United στην έδρα της και ολοκλήρωσε τη σεζόν με αρνητική διαφορά τερμάτων.
Η ιδέα της εγγενής ανωτερότητας του αγγλικού ποδοσφαίρου εκτείνεται σε μια εποχή που η πρώτη κατηγορία του δεν ήταν σαφώς ανώτερη. Ωστόσο, με την οικονομική δύναμη της Premier League 15 χρόνια αργότερα, φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι η πλουσιότερη ποδοσφαιρική λίγκα στον κόσμο είναι και η πιο δύσκολη για να αγωνιστεί κανείς. Αλλά αν αυτό ισχύει, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα στερεότυπα για τον κρύο καιρό, τις μακρές εκτελέσεις και τις επευφημίες για τάκλιν και κόρνερ; Και μπορούμε να προσδιορίσουμε γιατί είναι τόσο δύσκολο να παίξει κανείς στην Αγγλία σε σύγκριση με άλλες κορυφαίες λίγκες του κόσμου;
### Πώς η Premier League έγινε η καλύτερη λίγκα στον κόσμο
Φαίνεται ότι κάθε χρόνο, κοιτάζουμε τα αποτελέσματα στο Champions League και έχουμε μια συζήτηση για το ποια είναι η καλύτερη λίγκα στον κόσμο. Ωστόσο, φέτος, αυτή η συζήτηση σταμάτησε. Η Paris Saint-Germain κέρδισε το Champions League και κανείς εκτός ίσως του προεδρεύοντος της Γαλλίας Emmanuel Macron δεν θα τολμούσε να υποστηρίξει σοβαρά ότι η Ligue 1 είναι η καλύτερη ποδοσφαιρική λίγκα στον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, η συζήτηση αυτή θα έπρεπε να είχε σταματήσει χρόνια πριν. Οι καλύτερες ομάδες της Premier League δεν είναι πάντα καλύτερες από τις καλύτερες ομάδες της Γαλλίας ή της Ισπανίας, αλλά λόγω της τεράστιας οικονομικής υπεροχής, είναι σχεδόν αδύνατο για οποιαδήποτε άλλη λίγκα να είναι τόσο καλή από άκρη σ’ άκρη.
Σύμφωνα με τα εκτιμώμενα δεδομένα μισθών από το FBref για την περασμένη σεζόν, όλες οι 20 ομάδες της Premier League κατατάσσονται στις 50 κορυφαίες όσον αφορά τα υψηλότερα έξοδα μισθών στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές λίγκες. Αν οι μισθοί κατανέμονταν ομοιόμορφα στις λίγκες, τότε κάθε λίγκα θα είχε περίπου 10 ομάδες στις 50 κορυφαίες. Το ίδιο ισχύει και για τις εκτιμήσεις μεταγραφών από την Transfermarkt. Από τις 25 πιο πολύτιμες ρόστερ στον κόσμο, οι 12 προέρχονται από την Premier League.
Για να μην είναι η Premier League η πιο ανταγωνιστική λίγκα σε αυτό το περιβάλλον, θα έπρεπε να υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ανα scouting και τακτική, με τις αγγλικές ομάδες να μαντεύουν τυφλά ενώ όλοι οι άλλοι να ξέρουν τι κάνουν. Με τις πλέον ποικιλόμορφες ομάδες ιδιοκτησίας, προπονητικά επιτελεία και πληθυσμούς παικτών στην Αγγλία, κανένα από αυτά δεν ισχύει.
Αυτό είναι σαφές σε οποιαδήποτε προσπάθεια να ποσοτικοποιηθεί η δύναμη μιας συγκεκριμένης λίγκας. Ο αναλυτής Tyson Ni πρόσφατα δημοσίευσε μια δημόσια διαθέσιμη σειρά αξιολογήσεων ομάδων που χρησιμοποιεί τις αποδόσεις της αγοράς στοιχημάτων για να εκτιμήσει τη δύναμη των ομάδων. Οι αξιολογήσεις αντιπροσωπεύουν τη διαφορά τερμάτων που θα είχε μια ομάδα αν έπαιζε με την χειρότερη ομάδα του συνόλου δεδομένων. Σύμφωνα με τις αξιολογήσεις του Ni, οι μέσοι όροι για τις πέντε μεγάλες λίγκες είναι οι εξής:
– Premier League: 2.51
– LaLiga: 2.24
– Serie A: 2.06
– Ligue 1: 2.01
– Bundesliga: 1.96
Με άλλα λόγια, η μέση ομάδα της Premier League θα αναμενόταν να νικήσει τη μέση ομάδα της LaLiga κατά 0.27 γκολ, τη μέση ομάδα της Serie A κατά 0.45 γκολ, τη μέση ομάδα της Ligue 1 κατά 0.50 γκολ και τη μέση ομάδα της Bundesliga κατά 0.55 γκολ.
Οι βαθμολογίες Club Elo, από την άλλη, αντικατοπτρίζουν στενά τα δεδομένα μισθών και μεταγραφών. Το σύστημα Elo απονέμει ή αφαιρεί πόντους μετά από κάθε παιχνίδι που παίζει μια ομάδα, με βάση το τελικό σκορ, την τοποθεσία και την ποιότητα του αντιπάλου. Είναι αποκλειστικά βασισμένο σε αποτελέσματα. Αυτή τη στιγμή, όλες οι 20 ομάδες της Premier League κατατάσσονται στην ευρωπαϊκή κορυφή 50, που περιλαμβάνει ομάδες πέρα από τις πέντε μεγάλες λίγκες. Καμία άλλη λίγκα δεν έχει ούτε 10 ομάδες στις 50 κορυφαίες.
### Τι καθιστά την Premier League τόσο δύσκολη;
Η απλή απάντηση είναι ότι οι παίκτες είναι καλύτεροι, και έτσι οι ομάδες είναι καλύτερες. Ενώ στη LaLiga θα έχετε πολλές δύσκολες αναμετρήσεις με τις δύο παραδοσιακές δυνάμεις και ομάδες όπως η Atletico Madrid, η Villarreal και η Athletic Club, η Premier League σας παρουσιάζει 38 αγώνες με κορυφαίες ομάδες του κόσμου.
Οι τερματοφύλακες είναι καλύτεροι στο να αποκρούουν σουτ, οι αμυντικοί είναι καλύτεροι στην άμυνα, οι μέσοι είναι καλύτεροι στο να διακόπτουν επιθέσεις και να κρατούν την μπάλα, και οι επιθετικοί είναι πιο δύσκολοι στο να σταματηθούν.
Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο αξιολόγησης παικτών — VAEP (Valuing Actions by Estimating Probabilities), το οποίο κρίνει όλα όσα κάνει ένας παίκτης με την μπάλα με βάση το πόσο αυξάνει τις πιθανότητες της ομάδας του να σκοράρει ή μειώνει τις πιθανότητες να δεχθεί γκολ — ο αναλυτής Tony ElHabr εξέτασε πώς η απόδοση των παικτών άλλαξε όταν μετακόμισαν σε άλλες λίγκες. Απλά: Αυξήθηκε ή μειώθηκε η αξιολόγησή τους;
Μελέτησε τις σεζόν από το 2012 έως το 2020 και διαπίστωσε ότι όταν οι παίκτες μετακόμισαν στην Premier League από οποιαδήποτε από τις πέντε μεγάλες λίγκες, η απόδοσή τους μειώθηκε. Οι παίκτες από τη LaLiga υπέστησαν μείωση 5%, ενώ οι παίκτες από τη Ligue 1 μειώθηκαν κατά 10% και αυτοί που ήρθαν από τη Serie A κατά 12%. Η μεγαλύτερη πτώση προήλθε από τους παίκτες που μετακόμισαν από τη Bundesliga: 17% πτώση, μεγαλύτερη από αυτήν των παικτών από την Πορτογαλία και τη Βραζιλία, και περίπου ισοδύναμη με ό,τι συνέβη όταν οι παίκτες ανέβηκαν από την Championship.
Αλλά πώς εμφανίζεται αυτό στο γήπεδο; Τουλάχιστον για την περασμένη σεζόν, η Premier League ξεχώρισε σε ορισμένα σημεία. Σε σύγκριση με τις άλλες πέντε μεγάλες λίγκες, οι ομάδες της Premier League ήταν πιο πιεστικές στην κατοχή (μετρημένες με τις πάσες ανά σουτ) και εκτελούσαν λιγότερες σέντρες (μετρημένες με το ποσοστό των τελικών πάσων που ήταν σέντρες).
Ωστόσο, οι ομάδες της Premier League έκαναν επίσης το χαμηλότερο ποσοστό σουτ από έξω από την περιοχή και έπαιξαν τις δεύτερες πιο σύντομες πάσες κατά μέσο όρο. Αυτή δεν είναι μια λίγκα όπου οι ομάδες εκτοξεύουν την μπάλα προς τα εμπρός και σουτάρουν από μακριά. Όχι, είναι μια λίγκα όπου η μέση ομάδα μπορεί να προχωρήσει την κατοχή με πιο περίπλοκες πάσες και στη συνέχεια να μεταφέρει γρήγορα την μπάλα στην περιοχή για σουτ χωρίς να χρειάζεται να βασίζεται σε σέντρες.
Αυτό απαιτεί υψηλό επίπεδο τεχνικής ικανότητας από τους παίκτες που έχουν την κατοχή, αλλά απαιτεί επίσης πολλά και από τους παίκτες που είναι εκτός κατοχής. Παρά αυτά τα πιο αποτελεσματικά ποσοστά κατοχής, οι ομάδες της Premier League δεν σκόραραν περισσότερους γκολ ή δεν δημιούργησαν καλύτερες ευκαιρίες από τους υπόλοιπους. Για να αμυνθείς στην Premier League, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπίσεις την πίεση που δημιουργείται από την πιο σύντομη και επιθετική προσέγγιση στην κατοχή και στη συνέχεια να διαχειριστείς ομάδες που δεν σεντράρουν ή σουτάρουν από μακριά, αλλά εργάζονται για να φέρουν την μπάλα στην περιοχή, όπου τα αμυντικά λάθη μετατρέπονται σε σχεδόν αυτόματα γκολ.
Η πιο έξυπνη λήψη αποφάσεων και οι πιο σύντομες πάσες δεν θα ήταν δύο φράσεις που θα συνδέαμε με την Premier League το 2010-11. Η λίγκα έχει αλλάξει δραστικά καθώς μερικοί από τους καλύτερους προπονητές από το εξωτερικό έχουν βοηθήσει να μεταμορφωθούν οι τακτικές.
Ταυτόχρονα, η Premier League δεν έχει χάσει το ένα πράγμα που πάντα είχε: το τρέξιμο. Σύμφωνα με δεδομένα από την Gradient Sports, οι ομάδες της Premier League φτάνουν σε υψηλές ταχύτητες πιο συχνά από οποιαδήποτε άλλη λίγκα. Κοιτάζοντας όλους τους παίκτες που συμμετείχαν τουλάχιστον σε 600 λεπτά την περασμένη σεζόν, ο μέσος παίκτης της Premier League έφτασε σε μέγιστη ταχύτητα 32.5 χιλιομέτρων ανά ώρα — σχεδόν ένα τέταρτο χιλιομέτρου ανά ώρα πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη λίγκα.
Η Gradient ορίζει μια σπριντ ως οποιαδήποτε στιγμή ένας παίκτης φτάνει τα 25 χλμ/ώρα ή περισσότερα. Η Premier League είναι πρώτη σε αριθμό σπριντ, απόσταση που διανύθηκε, χρόνο που ξοδεύτηκε σε σπριντ και ποσοστό κίνησης που ξοδεύτηκε σε σπριντ.
Αυτές οι διαφορές μπορεί να μην φαίνονται πολλές, αλλά όταν πολλαπλασιαστούν από 10 παίκτες, σε 20 ομάδες, η καθεμία παίζοντας 38 αγώνες ανά σεζόν; Η Premier League σπριντάρει σε κύκλους γύρω από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Τι λοιπόν κερδίζει η Premier League από όλα αυτά τα επιπλέον χρήματα; Και γιατί καθιστά τόσο δύσκολο για οποιονδήποτε προέρχεται από άλλη λίγκα να πετύχει;
Στην επιθετική πλευρά, πρέπει να είστε σε θέση να διατηρήσετε την κατοχή, να περάσετε μέσα από την αντίσταση και να δημιουργήσετε ευκαιρίες στην πιο γεμάτη περιοχή του γηπέδου χωρίς να βασίζεστε σε ένα σουτ χαμηλής πιθανότητας από έξω από την περιοχή ή σε μια αναποτελεσματική σέντρα από την πλευρά. Χωρίς την μπάλα, πρέπει να προσπαθήσετε να διακόψετε αυτές τις αλληλουχίες κατοχής όπου δεν σας σώζουν οι κακές αποφάσεις και πρέπει συνεχώς να κάνετε παιχνίδια μέσα στην περιοχή σας.
Και τότε, ακόμη και αν μπορείτε να το χειριστείτε, δεν είναι αρκετό. Για όλες τις τεχνικές ικανότητες, την υπομονή και την αποδοτικότητα που απαιτεί η λίγκα, πρέπει επίσης να είστε σε θέση να τρέχετε — πιο γρήγορα και πιο συχνά — από όλους τους άλλους.
